sex in the city / californication

რამდენიმე დღის წინ – ჩემი თანდასწრებით უყურებდნენ sex in the city-ის (მე ვმუშაობდი ne vinovata ia)

 

როგორ მოხდა რო ჩემი თანდასწრებით – ცალკე თემაა

 

თან არჩევდნენ და ერთმანეთს მხარს უბამდნენ – აუ ხო ხო რა მაგარია ეგო, აუ კიდე ისო…

 

ბოლოს ამ სერიალს ვუყურე 22-23 წლის რო ვიყავი და მაშინაც ისე, გოგოს გვერდით… 15 წუთის მეტი არ მინახავს არცერთი სერია მოკლედ

 

მარა 35 წლის ადამიანის გადმოსახედიდან:

 

ეგ სერიალი არის 1:1-ში იგივე რაც californication-ის “გოგოს ვერსია” (ვისაც ეს არ გინახავთ შეგიძლიათ შეხედოთ) – ოღონდ პაგალოვნა ყველა მამრი რო ვაკოპირებდეთ ჰენკს, განზრახ ვბაძავდეთ, რო “გვიყვარდეს”, რო ვციტირებდეთ და ჩვენ ცხოვრებებს – ჰენკის საქციელებით ვიპრავებდეთ და ჰენკის ქცევას – ვუმიზნებდეთ…

ასობენა მძიმე sex in the city_ის ფენომენს ხდის ის რო ქალების სოციუმში უფრო მეტად მიღებულია პერსონაჟების პირდაპირ კოპირება და მორგება საკუთარ თავზე (ამაზე მეწერა ადრეც და დავწერ კიდევ…)

 

მიზეზი რატომაც ამ სერიალების “ფუძე” არის იგივე – არის ის რო ორივე სერიალში გვესმის მთავარი გმირის მსჯელობა, რომელიც აშკარად რაციონალური, ნორმალურად მოაზროვნე ადამიანის დაწერილია

 

და მერე ორივე სერიალში მთავარი გმირი ჩადის გაუგონარ “gender appropriate” ყლეობებს, რომელიც რანაირად უნდა ჩაიდინოს – ისე მოაზროვნე ადამიანმა – განმეორებითად, ისევ და ისევ და ისევ – გაუგებარია

 

მარა ეს ყველაფერი შეფუთულია ისე საყვარლად – რო მხოლოდ დადებითად განგაწყობს მისადმი, და ვინაიდან მისი “საქციელები” განზრახ არის ის ყლეობები რომლებსაც ადამიანები ჩავდივართ ჩვეულებრივ ცხოვრებაში (ჰენკის ყლეობები კაცის შემთხვევაში და ქერის ყლეობები, და მისი დაქალების ყლეობები – honestly მანდ 4-ვე კრებითად 1 დიდი ყლექალა არიან) – გამოიყურება ისე რო

 

“აი მე დებილი ცუდი ადამიანი კი არ ვარ – აი, შეხედე – ქერიც მსჯელობს სწორად, მარა მერე გაუგონარ ყლეობებს სჩადის… სამაგიეროდ რა არის იცი კარგი? – ბოლოს რო თვითონ აღიარებს!” (ხშირად მარტო თავის თავთან, ნარატივის სახით, მარა ვსიო – გაპრავდა, მეც თუ ძილისწინ გავიფიქრებ რო “მგონი ძაან სწერვა თავში ავარდნილი ყლექალავარ, ჰიჰიჰი, ძილინებისა თავო”)

 

იგივე ვრცელდება ჰენკზეც – კი ჩადის ყლეობებს – მარა ხო საყვარელია და “მსხვერპლია” სულ

 

და ნოლი განსჯა ხდება იმის რო It’s not ok, it is not right! – და რასაც ის ადამიანები სჩადიან კი არ უნდა აკოპირო, რასაც ის ადამიანები სჩადიან – კი არ გაპრავებს შენ – რო “აი ჰენკიც ეგრე ექცევა ქალებს, მარა ხო უყყვააააარს”

არა! – ყლეობაა ეგ, ყლეობაა ეგეთი მატყუარობა, ყლეობაა ქალების დაბოლება იმის მიცემით რაც იმათ უნდათ ყლეზე ჩამოსაცმელად და მერე მიგდება, ყლეობაა “ვერ დალაგება” საკუთარ ცხოვრებაში, ყლეობაა უპრინციპობა და მილიონი ჰენკის საქციელი – ყლეობა არის, რომელიც უნდა გამოვასწოროთ – რომელიც ეკრანზე იმიტომ არის ნაჩვენები, ეს დედამოტყნული – რო დაინახო რა ყლეობაა და არა იმიტო რო “აი, მე რო ეგრე ვშვები – ჰენკიც ეგრე შვება! – ტელევიზორში რაღაც აჩვენეს, ზნაჩიტ სწორია და კაია – კიდევ და კიდევ უნდა გავაგრძლო ეგრე ქნა”

და რა დოზით არის sex in the city-ის გმირების გავლენის ქვეშ ჩვენი მდედრ სოციუმი – თქვენით აიფარეთ სახეზე ყველამ ცალ-ცალკე…

ყველა გოგომ რო ზუსტად იცის იმ 4-დან რომელია თვითონ და ტოლი “სერიალი როა კოპია” მათი ცხოვრება, ტოლი თვითონ რო ბეჯითად იმუშავეს – სერიალის ყლე გმირების, ყლე obsession-ების და ყლე მინუსების დაკოპირებაზე…

და ეხლა რო “აააწწწ რა საყვარელიააა 50 ფეხსაცმელში გადაყარა მილიონი დოლარი, და მერე არასოდეს არ ჩაუცვამს, იჰიჰიჰი, მეც ეგრეეე ვააარ” (გავმეორდები – ბოზიშლაიდერი ვირთხა ნახევარ შემთხვევაში თუ ჯერ არ გეოგოთ რო ეგრე იქცევა ქერი, არ ჩაეთვალათ რო ეეე რა კრუტოობაა – და მას მერე არ დაეწყოთ ეგრე მოქცევა და არიან ეხლა კისრამდე ვალებში, ვერ აგვარებენ ტონა სხვა ფინანსურ პრობლემებთან დაკავშირებულ საკითხებს მარა იიიი, ქერისავიით 30 ფეხსაცმეელიიი მაააქ)

გგონიათ მე, 23 წლისას არ მეჩვენებოდა რო ჰენკი კრუტოი როჟაა? – გგონიათ მე არ დავაკოპირე ზოგი მისი ყლე ქცევა? – ვისაც იგივე ყლეობა არ დამართნია იმან გესროლოთ პირველი ქვა კაცო

მარა ხო უნდა გავიზარდოთ ოდესმე ყველანი? – გგონიათ ჰენკის “პრობლემა” იმაშია რამდენ ქალს ტყნავს? – ან ქერის პრობლემა იმაშია რამდენი ფეხსაცმელი აქვს?

მათი მსჯელობა და აზროვნება რო აშკარად არ შეესაბამება მათ ქცევებს მაგაშია უბედურება, და იგივეს რო ვპატიობთ საკუთარ თავებს – და ვპატიობთ ან იმ კუთხიდან რო “მერე რა რო ყლეურად ვიქცევი სულ, ალბათ მაინც კარგად ვაზროვნებ” – ან “რა ვქნა ეხლა, კი ვიცი, მარა მაინც სუ ყლეურად გამომდის” – ეგ არის უბედურება

თორე შეიძლება კაცი ბაბნიკი იყოს – ოღონდ გამართული უნდა ჰქონდეს თავის თავშე ეს რატო იქცევა ასე, არ შეიძლება მთელი ცხოვრება “ვერ იაზრებდეს რას სჩადის” იმიტო რო ხან კაიფშია ხან მთვრალი…

ასევე კარგი თვალის ამხელი სერიალი ამ ფენომენზე, არის You (1-2 კვირის წინ დამილინკეს) – რომელშიც მთავარი გმირი, spoiler alert(ხაწია პირველივე სერიაში გასაგები ხდება ეს) – სტალკერი, მკვლელი მანიაკია – ოღონდ “საყვარელია” და he is obsessed რა მოხდააა…

მარა მამენტ იმდენად გაუგონრად იქცევა – რო კაკ რაზ საკმარისად გაფხიზლებს მისი ქცევა რო დაინახო რო “თან დადებითად განგაწყობს” მარა თან მისი ქცევა – დაუშვებლად ცუდია

და აი კაკ რაზ You-დან უნდა გამოყვე უკან და იმავე ჭრაში გადახედო Californication-ს და Sex in the city-ის

კი sex in the city_იმ მართლა ბევრი კარგი რამე მოუტანა სოციუმს, ბევრ ქალს მიახვედრა რო დამოუკიდებელი უნდა იყოს, დაანახა როგორ შეიძლება იყოს დამოუკიდებელი, დაანახა რო შეიძლება ფრიგიდული ყლექალა იყო, ან ყლის ფორმაზე დამსველებელი whore მარა ეს შენი პირადი ცხოვრებაა და დანარჩენ სამყაროში ნორმალური ადამიანი შეგიძლია იყო და კარგია ორივე

მარა ზუსტად ამ “სიმართლეების” გამო – გახდა საწამლავი იმ “პრიკუპში” მოყოლილი ყლეობების გამო – რომლების ასევე დაკოპირებაც დაიწყეს

როგორც “ჩემი ცოლის დაქალები” – არის სატირა და ირონია ჩვენს მიმდინარე სამყაროზე, და წელიწადში 1-ხელ 1 სერიას რო ნახულობ, ძაან აშკარად ხედავ ამას – მარა როცა “უზიხარ” სერიალს – უამრავი ადამიანი “მიეჩვია” და კანონად მიიღო მისი გმირები და ისტორიები და აკოპირებს გმირებს, მათი დაცინვის, განსჯის და მათ არ დამსგავსების მაგივრად…