ისტერიკამ გადაარჩინა ადამიანი

სუ მინდა ამაზე დაწერა და მერე ვერთობი საკუთარ თავთან ლაპარაკში და მბეზრდება და აღარ ვწერ, ეხლა გამახსენეს და სანამ ისევ ჰაერში მოვყევი და დავხარჯე…

თქვენ გგონიათ შრომამ შექმნა ადამიანი…

მარა სინამდვილეში ადამიანი შექმნა შიმშილმა

კრიზისი, მოთხოვნა – ბადებს მიწოდებას ხო, 100-ჯერ მოხდა მასე, 100-ჯერ ამოწყდა რაღაც პრიმატი, და 1-ხელაც აიღო ჯოხი და უშველა პრიმატმა თავის თავს, იშრომა და მერე რახან გადარჩა, ბევრი შვილი ეყოლა, რომლებიც ჯერ ეს ერთი ოდნავ მიდრეკილი იყვნენ ეფიქრათ – და მერე მამას შეხედეს ჯოხი უკავიაო და თვითონაც აიღეს – და გაჩნდა ადამიანი

ნელ ნელა, ეტა ოჩინ ვაჟნა და ამაზე უნდა იფიქროთ, 2 მილიონ, მილიონ დეფ – წელზე მეტი ვითარდებოდა ადამიანი, ჩვენ “ნელი” პროგრესი გვგონია რავი – ორთქმავალი რო გამოიგონეს და 200 წელი რო დაჭირდა ბენზინის ძრავამდე…

2 მილიონი წელი, ზუსტად ერთნაირად დარბოდნენ ტიპები და არაფერი არ იცვლებოდა, წარმოიდგინეთ 2 მილიონი წელი ერთი და იგივე მოდელი ანდროიდის ტელეფონი…

ხოდა მოვედით დღეს, ვართ ეს განვითარებული ადამიანები და მაინც ხშირად ვიქცევით ირაციონალურად, და როცა ადამიანი იქცევა ირაციონალურად და ეკითხები რატო ქენი ეს?

გპასუხობს “იმიტო რო შინაგანი დაკმაყოფილება ვიგრძენი” – ეგრევე უნდა მიხვდე რო ესეიგი ეს რაღაც გვჭირდებოდა მილიონობით წელი და იწრთობოდა ჩვენში

რატო ტყნავენ კაცები დოხუია ქალებს, რო დაუჯდე მშვიდად და ჩაეკითხო – რამე არ მოგწონს ამ გოგოსი? – ყველაფერი კაია, აბა რატო დასდევ ყველა სხვას? – ბოლოს მიაყენებ კედელთან და გეტყვის რო უსწორდება(ჩიტაწ: შინაგან დაკმაყოფილებას იღებს)

და ნუ ეს უკვე გაბაზრებული თემაა – რო ის კაცები რომლებიც მეტ გოგოს დასდევდნენ, მეტს აფეხმძიმებდნენ – მეტი შვილი უჩდებოდათ და მათი შვილებიც მიდრეკილნი იყვნენ მეტი გოგოებისთვის ედევნათ, ატსუდა ვეს ეტატ მარაზმ და გვიჭირს ბრძოლა, იმიტო რო ნარკოტიკია – ბუკვალნა, სიამოვნება მოაქ და “შინაგანი დაკმაყოფილება” მიდი და ეჭიდავე

ხოდა ეგეთივე აუხსნელი ფენომენი არის ისტერიკები, რააააამდენიც არ უნდა ელაპარაკო უცხო და ახლობელ გოგოს, რო რატო უჭედავ(მიჭედავ), ხო იცი რო მასე ვერ მიაღწევ ვერაფერს დღეს,  ხო იცი რო მასე გაგექცევა

მაინც შვება, თვითონაც ვერ ხსნის, თვალებში რო იხედება ხვდება რო ყლეობა ჩაიდინა და ა.შ. მარა თან “ემოციურად მართალად” თვლის თავს და საშინლად უჭირს ბოდიშის მოხდა ამის გამო თან

ხოდა წარმოიდგინეთ, 2 მილიონი წელია ხდება რა – ქალი დადის ვეჩნა მუცლიანი, 7 ბავშით, იქედან 2 ინვალიდია, 3 ავადმყოფია, თან ძუძუს აჭმევს 2-ს ერთად

ქმარი დადის სანადიროდ (კი ამიტო ხართ სუსტები, იმიტო რო 2 მილიონი წელია არ გინადირიათ ნორმალურად, იმიტო რო ადამიანის “მაკეობა” გრძელდება ძაან დიდი ხანი, ბავშვად დარჩენა – ასევე დიდი ხანი, შედეგად ჩვენი სახეობა ან გადაშენდებოდა ვაფშე – ან ადაპტირდებოდა ასე როლების ძალიან გაყოფით… როგორც რეზულტატი ადამიანის მდედრები ბევრად სუსტები არიან მამრებზე, განსხვავებით ბევრი სხვა ძუძუმწოვარებისგან, რას იზამ)

ხოდა ქმარი დადის სანადიროდ, ბრუნდება ნაცემი და ნაბეგვი, მარა ნადავლით (ვინც ვაფშე ვერ ბრუნდება იმის შვილები იხოცებიან შიმშილით, საკითხი ამოწურულია)

წვება ცეცხლთან მიწაზე და იძახის რო – აჰა, მოგიტანეთ საჭმელი, დამანებეთ ეხა თავი 1 კვირა(ეს ხდება მთელ ტომში ხო, ტომი ერთად ნადირობს)

მარა 2 დღეში, ქალი იწყებს ჯაჯღანს, რო აეგდე შე საქონელო, წაეთრიე გააკეთ ეს, გააკეთე ის – და მერე წაეთრიე ინადირე, ააშენე ეს, გაარემონტე ის

კაცი ჩხუბობს, არ უნდა განძრევა – ქალი შვება რას?

ოოოო დააა!

დგამს ისტერიკას – თანაც ეს ისტერიკა ძაან გაფორმებული გამოხატული “ცეკვაა”, მაიმუნები რო დგამენ რიტუალურ წივილ-კივილს რაღაც ეგეთი

შედეგად ხდება რა?

ის კაცები რომლებსაც ფეხზე კიდიათ ეს ცეკვა – არ მიდიან არსად, ბრუნდებიან მეორე გვერდზე და იძინებენ

მერე დგება ზამთარი, 7 შვილიდან იხოცება 6-ი, შეიძლება მოკვდეს ქალიც, კვდება ბოლო ბავშვიც – კაცი კიდე გავა ტყეში 1-2 კურდღელს დაიჭერს და გაიტანს გაზაფხულამდე მარტოკა

მერე მომავალ ოჯახთან იგივე ყლეობა… ისევ ამოუწდება და მისი გენი არ გაგრძელდება

მაგრამ!

კაცი რომელზეც შემთხვევით, გენების შემთხვევით ცვლილებების გამო(ქვია მუტაცია მარა ყველას თვალწინ კუნინძები წარმოუდგება და თავს ვიკავებ) მოქმედებს ისტეირკა – აეთრევა, წაეთრევა, ჯერ კიდევ ნაცემი – კიდე მოათრევს ირემს, კიდე მოზიდავს რამეს, კიდე გაარემონტებს ქოხს და შედეგად მისი ოჯახის რაღაც ნაწილი მაინც გადარჩება ზამთარში!

ქალიც კიდე “დაასაჩუქრებს” და კიდე მისცემს და კიდე გაუჩენს შვილებს

და შედეგად თაობიდან თაობამდე იბადებიან კაცები რომლებიც რაც უფრო მიდრეკილნი არიან – გაეხვრიტოთ ტვინი ისტეირკაზე და იმოქმედონ – უფრო კარგად გადარჩება მათი ოჯახი და შვილები და გენი…

და პირიქით – ქალები რომლებიც უკეთეს ისტერიკას დგამენ – უფრო ძლიერი ოჯახები აქვთ, თვითონაც რჩებიან და ბავშვებსაც ატანენ გენს, და ადათებს კიდევ – როგორ დაუდგა ისტეირკა ქმარს, და რა არის სწორი ქცევა ქმრისგან…

პრი ეტომ კაცი სახარჯი მასალაა, ააგდებ დაჭრილს – გააგდებ ტყეში, მოკვდება და მოკვდება, სხვა კაცი მოვა – მთავარია ისტერიკის გენი კარგად შეინახოს სხვა კაცის შვილებშიც მერე

რატო არის რო ქალია ის ვინც ტყნავს ტვინს?

იმიტო რო თავიდან იყვნენ ქალები რომლებიც არ ტყნავდნენ ტვინს, და მათი ოჯახები იხოცებოდა

მერე ზოგიერთ ქალს ქონდა “სტაბილურობის” მოთხოვნილება, შემთხვევითი მუტაციის გამო – და ოდნავ ტყნავდა ტვინს უფრო ზედმეტზე, ვიდრე იმ წამს სჭირდებოდა მას და ოჯახს, და მათი ოჯახი უფრო გადარჩებოდა გაჭირვებისას, ვიდრე იმათი ვისაც ეკიდა ზედმეტი მოხვეჭა…

და 2 მილიონ წელიწადში, ნეეეეეეეეეეეეელა ძალიან – უფრო მეტად და მეტად გადარჩნენ ქალები რომლებიც უფრო ორიენტირებული იყვნენ “სტაბილურობაზე” – რაც არი დროში განვრცობილი კეთილდღეობა, რაც ნიშნავს იმას რო მოიმარაგო იმაზე მეტი  – ვიდრე ეხლა გჭირდება, მეტიც – მოიმარაგო ლამის უზომოდ, იმიტო რო არასოდეს იცი რამდენი დაგჭირდება

და შედეგად დღეს საწყალი ქალები “შინაგან კმაყოფილებას” განიცდიან სრულიად არასაჭირო შოპინგისას როცა ათას-მეერთე კაბას ყიდულობენ, მეოცასე ფეხსაცმელს და რაციონალურად რო ეკითხები რად უნდათ ნორმალურად ვერ იმართლებენ თავს – გარდა იმისა რო “მსიამოვნებს”

ეგ “მსიამოვნებს” კიდე იმენა დიაგნოზია – რო რაღაც ბიოლოგიურ ევოლუციურთან გვაქ საქმე

რატო კაცებში არ განვითარდა იგივე? – ჯერ ეს ერთი განვითარდა, ვინც უფრო პასუხისმგებლობიანი იყო – იმის ოჯახი უფრო რჩებოდა, მასზე უფრო მოქმედებდა ისტერიკაც

მაგრამ!

ზღვრამდე

იცით რას შვება ძალიან პასუხისმგებლობიანი კაცი?

საერთოდ არ იჩენს ოჯახს

იმიტო რო ესმის რამხელა ჯაფა დააწვება, როგორი რთული იქნება, როგორ რეალურად დიდი შანსია გაფეილდეს, ამიტო ნახუი – ვაფშე არ იწყებს, არც შთამომავლობას ტოვებს – და მისი გენი გადაშენდება(იმიტო რო ქალს თუ არ დაპირდი ოჯახს – გაგირბის, ხვდება რო შენ არ გინდა ემსახურო და არ გინდა მისი ისტერიკები აიტანო და მერე თვითონ ათრიოს შენი შვილი? – ვიმეორებ ემანსიპაცია და სოციალური დაცვის სამინისტრო არ არსებობს ჯერ)

ხოლო შედარებით ქარაფშუტა მამრები, რომლებიც აყვებიან “შეყოფის” სურვილს – და დაიკიდებენ პასუხისმგებლობის დანახვას მომავალში – “ებმებიან” მაგ მახეში (2 მილიონი წელია) – და მერე უკვე ქალის ისტერიკები(და კაცების გენური “გავლენისქვეშყოფნა” ისტერიკებსადმი) – უზრუნველყოფს იმას რო ტრაკი გაანძრიონ

ქალი ვინც ვერ დგამს კარგ ისტერიკას – ვერ აიძულებს კაცს იმაზე მეტი აკეთოს ვიდრე იმ წამს საჭიროა, და მისი ოჯახი დიდი განსაცდელის ქვეშ არის და შვილები ეხოცება და გენი კვდება…

და თან თუ დიდხანს დგამს ისტეირკას და სიტუაცია არ იცვლება, თვლის რო ცუდი კაცი აარჩია, რომელსაც არ აქვს კარგად ჩანერგილი დანაშაულის გრძნობა – და შორდება(ან ოჯახი იხოცება ისევ), იმიტო რო ამის ოჯახი გაწყდება მაინც და საჭიროა კაცი რომელზეც ისტეირკები თან საშინლად იმოქმედებს – რო გაინძრეს, და თან არ წავა არსად – იმიტო რო თუ წავა, ეს ოჯახი დაიხოცება – იმის გენი გაწდება და გენი გრძელდება მარტო მათი ვინც წამსვლელი ტიპი არ არის

გაამრავლეთ ეს ამბავი 2 მილიონ წელზე და მიესალმეთ თქვენს მეუღლეს

 

 

საცობში ზოლიდან ზოლში გადაწყობა

ნოუ, ქუხნაში ბლოგზე ხართ, მანქანებზე არ იქნება

გუშინ ვფიქრობდი ყველაზე რთული რა არის რილეიშენშიპებში, და ყველაზე რთული, სინამდვილეში, არის დინების არჩევა

ნუაი, თუ თქვენ გყავთ მანქანა – ყოველ დღე როცა სახლში ბრუნდებით სამსახურიდან, და ამის თქმა ლამის გარანტირებულად შეიძლება ჩვენ ქალაქში, თქვენ ხვდებით საცობში

და საცობში, თუ ტელეფონში არ იყურები და სულ არ აგვიანებ მოძრაობას მიყოლას, ყველაზე დიდი დილემა არის ის, რო გეჩვენება რო გვედით ზოლები უფრო სწრაფად მიდიან (ხშირად ეს ასეც არის, გააჩნია რა ადგილას არი საცობი, ლოგიკური მიზეზების გამო ხან მარჯვენა ზოლი უფრო ადვილად იცლება, ხან მარცხენა, ცენტრალური თითქმის ყოველთვის წამგებიანია კსტაწი)

და ყველაზე უარესია – როცა გადაეწყობი გვერდით რიგში და ეხლა ის რიგი წავა უფრო სწრაფად რომელშიც იდექი… მანქანას რო უყურებ რომელიც შენ უკან იდგა როგორ ნელ-ნელა გასწრებს

ლოგიკურად ასეთი გამოცდილება იწვევს იმას რო ხშირად ტიპი გადმოდის გვერდზე ზოლში, და არც იქ დგება არც იქ, და ცოტახანი ცდილობს “დააკვირდეს” და შეინახოს ადგილი ორივეგან თან და მთავრდება იმით რო გააყრუებენ პიპინით და მერე იძულებული გადაეწყობა რომელიმე რიგში და დგას დაჩმორებული

ხოდა აი ურთიერთობებში ყველაზე რთული ეგ არის

როცა კარგ როჟას შეხვდება ადამიანი, ნუ თავიდანვე ხო არ იცის კაი როჟაა თუ არა და – და როცა თან ვისაც ეხლა ხვდება ისიც კაი როჟაა, და ასე შუაში “მოწყობილი” მიყვება ცოტა ხანი დინებას

და მერე გასაგებია რო კიდე ცოტა ხანიც რო გავა და ის ახალი ტიპი კითხვების დასმას დაიწყებს – შეიძლება “ოფიციალურად” არც ქონდეს პრობლემა, მარა რეალურად თავისთავში ხელს ჩაიქნევს და “საურთიერთობოდ” აღარ შეგხედავს მეტი არასოდეს

მეორეს მხრივ ის, ვისაც ხვდებოდი – ნელ-ნელა გრძნობს რო აკლდები და შეიძლება დადგეს მომენტი როცა ძველი უკვე ჩამოგშორდა, და ახალთან კიდე ზედმეტი მოგივიდა და ორივე დაკარგო ვაფშე, ნუ იასნად საუბარია იმაზე რო ახალი იმდენად გისწორებს რო გინდა “ურთიერთობა რომელიც სადმე მიდის” 😀

და აი მომენტის პოვნა – როდის უნდა მიხვდე რო ზოლიდან ზოლში გადახვიდე, ისე რო დარწმუნებული იყო რო სწორს შვები და თან გვიანიც არ იყოს…

და მერე კიდე არ მოიხედო უკან, არადა იმანაც კეთილად გაგიშვა და აგრძელებს ცხოვრებას  და ვერც კი ბრაზდები მასზე რო უკან ზოლში დაბრუნების ჭია არ გიჭმდეს ხან ტვინს…

არ ვიცი რამდენად სწორად ვხსნი მარა იმდენ მდედრს ვხვდები მსგავის დილემით, (მამრებს უბრალოდ არ ვხვდები, ნუ დამძრახავთ სექსიზმს ამჯერად) რომლებსაც თან “პროსტა” ურთიერთობა არ უნდათ, მარა თან ვერ წყვეტენ რომელ რიგში დადგნენ, და ელოდებიან რო რომელიმე რიგი თვითონ აპიპინდება გადააჯვი ქალო სხვა ზოლში დროზეო რო ამანაც რას მისიგნალებთ თქვენი დედაცო აგინოს და ამაყად გადაეწყოს დარწმუნებული რო სწორად მოიქცა…