გაგიკვირდებათ ეხლა რა შუაშია ეს ბლოგი და აწ გარდაცვლილი ექს. პრეზიდენტი
იდეაში მინდოდა ჩემი მოსაზრება დამეწერა შევარდნაძეზე, რატო… რატო ვბრაზობ მასზე და… და რატო არ ვბრაზობ ხოდა მერე ფიქრისას ერთმა გენიალურმა ანალოგიამ გამკრა და…
მე როცა ვინმე მდედრი აზრს მეკითხება ბიჭზე, გათხოვდეს თუ არა.
ყოველთვის საქმის გამოძიებისას ვხელმძღვანელობ შემდეგი პრინციპებით:
1. რამდენად “ნათრევია” ტიპი (მგალითად ნაცოლარია თუ ჯერ არა)
2. რა ვითარებაში მოხდა მათი ურთიერთობის, და უფრო ვაჟნი, ხელის მოწერის იდეის, წარმოშობა (ანუ რას ნიშნავს ეს გოგო – იმ მამრისთვის)
3. რა მოლოდინები აქვს გოგოს და ბიჭს?
4. რამდენი წლისები არიან და თუ არის მათ შორის სხვაობა წლოვანებაში ვის სასარგებლოდ
5. იმ ბიჭის past ისტორია ცხოვრების (ანუ შემჩნეულობა ძალადობაში, ღალატობაში და ა.შ. )
იმისთვის რო ცოლ-ქმრობანას თამაშს აზრი ქონდეს(რომელიც დაწყებიდანვე ჩანაფიქრშივე ფარსია თანამედროვე დროში იმიტო რო თანაბარი ადამიანები არ შეიძლება ცოლ-ქმარი იყვნენ, შეიძლება იყვნენ მეგობრები, პარტნიორები, ჯიგრები – მარა როცა ხელს აწერ, ე.წ. “სოციუმი” – ანუ ნათესავები, მეგობრები და all the people რომლებსაც რამე გავლენა აქვთ, ნელ-ნელა გტენიან ორივეს ჩარჩოებში, რომლებიც არცერთს არ მოგწონთ (ნუ ნაწილ ნაწილ არ მოგწონთ) და ჯამში… განწირულია 21-ე საუკუნეში, ან ურთიერთობა – ან ერთერთი პარტნიორი რომელიც გადადებს თავის ცხოვრებას, ინტერესებს, თავს – გასატკეპნად)
ხოდა იმისთვის რო დადებითი შეფასება მივცე მომავალ ქმარი უნდა:
1. ცოტა მეოცნებე იყოს, არ იყოს ნათრევი, “გულ განატეხი” და წემ ბოლეე განაცილები (თქვენ იტყვით რო პირიქით – გამოცდილება ტო! – კი მარა მაშინ გოგო უნდა იყოს ან გადამწყვეტად უფროსი, ან ტოჟე განაცილები. მარა მანდაც თავის პრობლემებია)
2. ისევ და ისევ ყველაზე “კარგი” არის როცა მამრს გააზრებული აქვს რო ცოლი უნდა, იმენნა ასე, და რო მზად არის ბევრი რამე დათმოს/გადადოს ამის გულისთვის. ცუდი ვარიანტებია ხოლმე “ჯასთ” რო იარეს ერთად დიდხანს და მერე მოაწერეს, ან პირიქით ეგრევე რო მოაწერეს. ისევ და ისევ ყველაფერი “გარტყმაზეა” შეიძლება ის ჯობდეს ან ის, მარა in most cases – სუფთად ცოლ-ქმრობის ინსტიტუციისთვის – ჯობია კაცი რომელიც იმდენად დალაგდა თვის თავში რო იმენნა ცოლი უნდა, მშვიდად და ღია თვალებით. და არ ერევა სექსი, ლტოლვა, გრძნობა, ზრუნვა და მერე ცოლ-ქმრობის შინარსი ერთმანეთში 17 წლის ბიჭივით. (მარა იკაიფეთ – თან არცერთხელ ნაცოლარი არ არის და “ვაიმე ჩემი 5 წლის სიყვარული ვიღაც ფულიანზე გათხოვდა და ყველა ქალის დედა უნდა მოვტყნა” -ც არ ჭირს)
3. მოლოდინები… აი გოგო რო მოელის რო ერთი 5 წელი ივლიან აქეთ იქეთ, მოივლიან სამყაროს, ააწყობს კარიერას და ა.შ. და ბიჭს კიდე სახლში დატეული ცოლი რო უნდა, ბავშვი და ბოზბაში, იმიტო რო დედამისმა ასე დააპროგრამა, დედამისი ასეთი იყო, გოგოს ცხოვრება რო განწირულია, ან პირიქით – გოგოს რო ბავშვი უნდა და ბიჭს კიდე E30 და იმის დანავაროტკება…
4. ასაკობრივი სხვაობა… ნუ ეს გასაგებია, ძირითადად ეს პარამეტრი ცვლის ხოლმე შეფარდებებს სხვა პუნქტებში, რას და როგორ თქვენთვის მომინდია, ნუ მარა მაგალითად თუ გოგო უმცროსია – მისი დურაკული მოლოდინები უფრო “გამოსწორებადია” with time, როცა თუ პირიქით – ბიჭია უმცროსი მაშინ სხვა მოლოდინებია მისაღები. საუბარი არ მაქ იმაზე რო მოლოდინი ერთი და იგივე უნდა ქონდეთ, აჰა შას და კიდე ვარდისფერი კურდღლები ჭენაობენ მწვანე მინდვრებზე, ნწუ – ცოლქმრობა არი სპლაშნოი ერთმანეთის ცხოვრების დასახიჩრება, მარა სუ დაუსახიჩრებლობას რო ჯობია ალბათ… უბრალოდ არი ვარიანტები როცა “ჰარმონიულად” დაასახიჩრებენ, და არი როცა პიზდეც…
5. წარსული გამოცდილება… წიპა ყოფილი ძველი ბიჭები უფრო მოსალოდნელია იყვნენ კომპლექსიანი Owner-ები და უფრო ხშირად მიმართონ მუშტის წონას, ყოფილი ან მიმდინარე სპორცმენები პირიქით, განსაკუთრებით კონტაქტური სპორტის მესვეურები – თბილები არიან და არასოდეს მუშტზე არ გაიხედავენ, თუ ბიჭი სამხედროა და გოგო არასკმარისად “ადგილზე დამტევი” ან დამთმობი და თავის გადამდები – ტოჟე არაფერი გამოვა.
ანუ იმაზე არ მაქ საუბარი რო ერთმნიშველოვნად ვუყურებ ხოლმე რო “გოგოს ბედნიერბა არი კარიერა და წარმატება და მინიუბკაში ხტომიალი” – ნწუ – არიან გოგოები რომლებსაც უნდათ სახლში ჯდომა, საჭმლის კეთება და ქმრის ლოდინი – და იმას ისეთი ქმარი უნდა და არის გოგო რო უნდა რო ქმარმა მაგიდაზე მუშტი დაარეხვოს და იმას ისეთი უნდა…
ხოდა ვინ იყო შევარდნაძე?
შევარდნაძე იყო კაცი რომელმაც მესამედ მოიყვანა ცოლი, წინა 2 ცოლთან თითო შვილი ყავდა, თან ერთ-ერთი უკვე იმხელა როა რო თავისი ცოლი ყავს, და იასნად მოსკვოში აქ ბიზნესი რაღაც…
შევიკომ მესამე ცოლად მოიყვანა 17 წლის არეულ ტვინიანი გოგოშკა, აი თან ფუფუნება რო უნდა, თან თავისუფლება, თან თავის დაფუძნება, თან მუშაობა ეზარება, თან სვეცკობა უნდა და თან ყველაფერი უნდა დღეს და არა ზეგ, უნდა მობილური, ბოლო თაობის, უნდა ფული, უნდა გართობა, მარა რად უნდა ან მობილური, რაში მოიხმაროს, ან რეალურად როგორ გაერთოს – ან ამ გართობისას – რისგან ისვენებს რასაც არ მუშაობს? – აზზე რო არაა მოკლედ არაფრის, რაღაც იმიჯები რო აქვს აღებული და კერპი-ზირებული და ისენი რო უნდა(“ვაიმე სიტყვის თავისუფლება” ვაიმე ინფორმაციის ხელმისწავდომობა, ვაიმე ტრაკში პერო – ქვეყანაში რომელშიც რამეს ნიტაკ იტყვი და შუბლში დაგაჭედებენ… 😀 )
და ვაფშე რო ვერ გაერკვა თავის თავში, პიემესი რო არ იცის რა არი ჯერ ნორმალურად, ხან ისტერიკებს დგამს, ხან უაზროდ თბილად ეხუტება, მუხლებზე დგომაც და მინეტის კეთებაც რო შევიკომ ასწავლა და მისი გაკეთებული საცივი რო პრიამა უნიტაზში უნდა გადაასხა
როგორ მოვიდა შევიკო აქამდე?
ოდესღაც შევიკომ გამოიარა ჯერ პირველი ცოლი რომლისთვისაც მთელი ახალგაზრდობა(სკოლის ბოლო კლასებიდან მოყოლებული) ისწრაფოდა და იბრძოდა, რომლის გულისთვისაც რა არ ჩაიდინა რო ყურადღება მიეპყრო და მერე დაემსახურებინა ის ანგელოზივით გოგო… რომელთანაც მთელი ემოციური ორომტრიალები ქონდა და რომელიც დღემდე ვერ მოინელა და დღემდე ტკბილად ახსენდება, ჩხუბებიც კი.
ის პირველი ცოლი ის ცოლია – დღემდე რო მეგობრებისთვის და ნათესავებისთვის შევიკოს “ოჯახად” იწოდება, იმ შვილით რო ამაყობს და კვირაში 2-ჯერ ურეკავს და ელაპარაკება როგორ აქვს საქმეები
ის ურთიერთობა გაუგებარია რატომ დამთავრდა, იმიტო დამთავრდა რო შევიკო გაიზარდა, გოგო კიდევ ისეთივე თბილი, საყვარელი და ადამიანური დარჩა, შევიკომ გადააბიჯა და იცხოვრა დალშე.
მერე იყო რაციონალურად მოყვანილი მეორე ცოლი, ისეთი, დარბაისელი დამა ქალი, “კაცი მარტო ხო არ იქნება”-ს თემიდან, აი იდეალური პოვარი, თვითონაც განათხოვარი და ბავშვიანი, ზა 35… მადლიერი რო იყო რო ასეთი შეძლებული და დალაგებული ქმარი იშოვა, მშვიდი, მანერებიანი….
უკვე რო ლამაზი აღარ არის მარა ზა ტო “პრიბაბახი” რო აქვს, აი ჩულქები და კორსეტები საწოლში… იცხოვრეს ასე რაციონალურად წლები და მერე ნელ-ნელა შევარდნაძეს მოენატრა ემოციები და ამ ქალმა ერთხელაც დაუჯდა, დაელაპარაკა, მოთხოვა სახლი, მანქანა, ალიმენტი და გაუშვა…
ი ტუტ გაჩნდა 17 წლის ეს ბოზანდარა გოგო, სახლში გვიან მოსვლა რო ეხლა დაიწყო და ქალიშვილობა რო ვიღაც მისსავით აჭრილ ბიჭთან დაკარგა მანქანის უკანა სიძენიეზე, უფროსი “ბრატის” ნაყიდი პრეზერვატივით რომელიც ვერ გაიკეთს და გაეხათ…
იმ ტიპმა გაუბაზრა კიდე და მერე ამან რაღაც კინოში ნანახი სცენები დადგა, ბირჟაზე ქუსლებით მიტკაცუნებით და “შე საწყალო, მალე რო გაათავე, ბანძო” და ეგონა რო მაგარი დესლა კამერონ დიაზია… იმან თავის მხრივ “სახეს მოგიტყნავ გოგო”-ები აძახა და დანა უტრიალა ლოყასთან… ო და ეს დურაჩკა ამ აწეწილ მიჯმულ-ნანერვიულობ მდგომარეობაში გადაეყარა ამ ზრდასრულ მამაკაცს, ზა 45, ძლიერს, გავლენიანს – ისეთს იმ ბიჭს რო ეგრევე გაუიასნა რო შვილო, შენი ჯერ კიდევ ფანჩარ არ ამოზრდილი ჭუჭუ შენს დედიკოს ნაყიდ ტრუსიკში შეინახე და აახვიე.
ხოდა ამ გოგომ კი იცოდა რო ამ კაცზე არ ოცნებობს მარა მთელი რაციონალურობა მოიკრიბა და იფიქრა რო “ეხლა ჯობია” ამასთან, რო დალაგდეს(დასტაბილურდეს) ცოტა და ცოტა კომფორტი შეიქმნას და მერე დაშორდება და წავა.
მარა ამ 2 ცოლ გამოვლილი კაცისთვის ეს ყლიბუცა ბავშვი არის იმენნა სასაცილო 2×2=4, სად წავა ტო? – ეგრევე მოუყომარა, დააფეხმძიმა, ბავშვი აკიდა, სახლში დაეტევი გოგო, წესივრად ჩაიცვი, ვანიდან ტრუსიკში გამოსული არ დაგინახო, რა მეგობრები – ნახუი მეგობრები, შენი მეგობარი არის ჩემი ძმაკაცი გურამას ცოლი, ვსიო
და შევიკოს მოყვა მთელი მისი “ამალა” – ძმაკაცები რომლებიც ჯერ კიდევ პირველი ცოლიდან მოყოლილი მიჩვეულები არიან რაღაც თარიღებზე სახლში მოეყარონ ყველანი, და აქ უნდა დახვდეთ საცივი, მწვადი, ხინკალი და ა.შ. და უნდა დილამდე იოღრაშონ და კიდე სახელი რო ერევათ ამ გოგოსი და პირველი ან მეორე ცოლის სახელს რო უძახიან(იმის მიხედვით რომელმა როდის გაიცნო შევიკო) – და ამ გოგოს გატყდომის უფლებაც რო არ აქვს, რო იბოღმება და ვსიო.
შევიკოს რო ნივთად ყავს, მისი წესიერად მოტყვნაც კი რო ეზარება, კი არა და კაიჰ რა – ეს 18-19 წლის (გააჩნია რამდენი ხანი გავიდა) – სირქალა როგორ უნდა მოტყნას, 16 წლისები ხო აღარა ვართ არა? რა ზასაობა… შვილო
ტყნავს ხოლმე ხანდახან იმ ყოფილ დამა ქალს, როცა ძაან მოენატრება იმასაც და ამასაც, აადგება იმ ქალს კერძო სახლში, რომელიც მისი შეძენილია და იმ დამა ქალს იასნად არავის ყოლის უფლებაც არ აქვს და როცა წელიწადში 3-ჯერ მოვა შევიკო, აქვთ სექსი, ისეთი როგროც ადრე – დაბმებით, ცემა ტყეპით და “პროფესიონალიზმით” სავსე – მერე დილას შევიკოს შვილი მიყავს სუპერმარკეტში და ბევრ სათამაშოებს უყიდის ხოლმე და ეგ არი ძმაო – სექსი ძმაო
და ამ 19 წლის, ჩვილ ბავშვიან დურაკ გოგოსთან – პროსტო ზის შევიკო სავარძელში, უყურებს ტელევიზორში აქციების ფასებს საფონდო ბირჟაზე, აძლოყვნებს ბებერ ბრიქოზს… გაუთავებს პირში, შარვლის გაუხდელად და არც შეიკრავს მერე კიდე, ზის ეგრე ოღრაშულად ყლე ამოგდებული და ნე დაი ბოგ რამე წვეთი დარჩეს და დაეცეს შარვალზე…
და დაპირდება რო ხვალ თუ არა ზეგ წავლენ მოლში და რამე ახალ ძვირიან კაბას უყიდის (რაც ხდება რეალურად სულ 2-ჯერ წელიწადში, ისიც ბოლო დროა აღარ)
ხოდა ნელ-ნელა გაიზარდა ეს გოგო, აღარ უნდა ეს ყლე ძმაკაცები რომლებიც პა ხოდუ ფულს ჩინჩლავენ მის ქმარს და ვეჩნა პრობლემები მოაქვთ ოჯახში
აღარ უნდა სტრაშნი ვიღაცეები რომლებიც პირიქით მოდიან და იარაღს ადებენ – ფული მოჯვი თორე ამ ქალსაც მოგიკლავთ და შვილსაცო, ეს ყველაფერი გოგოს თვალწინ ისე ვითომ სახმარი ნივთია. ამის გამო დიდი ხანია დაკარგა ყველანაირი პატივსცემა გოგომ შევიკოსადმი, ის პატივისცემაც რაც ქონდა…
აღარ უნდა ეს ვითომ ძვირიანი კაბების რეალურად მარტო დაპირებები და მერე 2-ჯერ რო რაღაც წინა სეზონის ყლეობა უყიდა და ერთხელ ვაფშე ძმაკაცის ცოლს პატარა მოუვიდა და ის მისცეს, უგემოვნო, ყლე მარა ძვირიანი კაბა, რომელიც დამა ქალს შეიძლება მოუხდეს მარა არა 20 წლის გოგოშკას და შევი დღემდე აძახებს “ნუთუ ამის არ დანახვა შეიძლებაო”
უნდა საკუთარი ცხოვრება, უნდა ოცნებები რომლებიც 14 წლისას ქონდა, უნდა ის ბიჭი – 15 წლისას რო უყვარდა და მერე ძველმა ბიჭებმა მოკლეს, ესეც აიჭრა, იტირა, აცეტდა და მერე იმავე ძველბიჭებიდან ერთ-ერთს მისცა(იმიტო რო ის დედამოტყნული სპეცომ ეჩალიჩებოდა – უსწორებდა გოგოს დაჩინჩვლა რომლის შეყვარებულიც სპიცაზე ააცვეს პერეულოკში ქუდი რატო არ გახურავსის გამო, რეალურად შურდათ იმის ცხოვრების სიყვარულის და გაღიმებული სახის და გოგოსიც)
ეს იყო შევარდნაძე
მას უკვე დიდი ხნის წინ მობეზრდა იდეალების დევნა(რა იდეალებიც არ უნდა ქონოდა ბავშობაში), მერე ყველაფერი აიხდინა რაც უნდოდა და თავის მაქსიმუმსაც მიაღწია, და ბოლოს იმდენი გამოცდილება ქონდა რო…
რო მაგალითდ ხალხი არასოდესაა კმაყოფილი, ამიტო ეკიდა ხალხზე მუშაობა
იმდენი კუდები ქონდა, ფესვები და ობობის ქსელი რო იცოდა რო აზრიც არ აქვს ხიდების ჩამოჭრას ან გამობურდვას, კორუფციასთან ბრძოლას ან რამეს, უნდა პროსტო ამ კორუფციაში იჯდე სადღაც შენს ადგილზე (დაჟე არა ზევით, კორუფცია ხო მაშინ რუსეთში გრძელდებოდა…)
ყავდა ადამიანები რომლებიც მუშტს ურტყამდნენ მაგიდაზე და ადამიანები რომლებსაც ის ურტყამდა მუშტს, ტრაკის მლოკველი ვეჩნა შარიანი ძმაკაცები(რომლებიც ხანდახან მოვარდებოდნენ “დამჭრეს ჩემი”, ხო გარნიცკის ბანდიდან ვიღაცამ…”) და ჯიგარი, დამლაპარაკებელი – მარა ზა ტო კორუფციაში და კრიმინალში რო ხელი არ უნდა შეუშალო და შვილები ამერიკაში რო ყავთ გაშვებული სასწავლებლად…
შევიკო ჩვენი პრეზიდენტი არ იყო, ის იყო დიდი web-ის სეგმენტის ნაწილი, ჩვენ პროსტო რაღაც ზონა ვიყავით – რომელიც ასობენნა ბოლოწლებში, იმის მერე რაც “დაგვალაგა” – სტაბილიზიაცია მოგვიტანა, ვაფშე საკუთარივე თავის მიხედვით ვიყავით დაკავებული.
ჩვენით ვაგვარებდით სადაო საკითხებს, ჩვენით ვზრუნავდით უსაფრთხოებაზე, დენზე (გენერატორი, მეტროს ხაზი) საჭმელზე, კომფორტზე (კარმა, ვენტილატორი) და ა.შ. – ვაფშე პრეზიდენტი “ნიპრიჩომ” იყო ბოლოს უკვე, თავისთვის იყო ეგ “მთავრობა” რომელიც პროსტო ჩვენგან იღებდა “მინეტს” – და მერე თავისთვის “დიდი ბიძიების” საქმეებს ატრიალებდა, ნუ და რო რამე საჭმელი ქალო! – მოითხოვდა და ეგაა
როგორ გადავაგდეთ?
დაბერდა შევიკო, გოგო გაიზარდა, და 25-26 წლის გოგოსთვის რომელმაც ამასობაში ბავშვი გააპარა სახლიდან უკვე და დედა უზრდის ძირითადად – სახლიდან წასვლა აღარაა ისე რთული, ის შევიკოც მიეჩვია, თავისებურად უყვარდა და შუბლში სასროლად აღარ გაწირა შეეცოდა, + ეხლა სად 17 წლის “გარეგნობა” და სად 26 წლის ნახმარი, ნაწამები ქალი, 35-ისას რო გავს სახეზე – რაღად უნდოდა იმასაც…
ხოდა როგორი კაცი იყო შევი?
ცუდი? – დამისახელეთ 45 წელს გადაცილებული გავლენიანი, წინა თაობის ბიძარა რომელიც “კარგი” კაცია… შეუძლებელია კრიმინალურ, კორუპმირებულ, ტოტალიტარულ საბჭოთა კავშირში წარმატებას მიგეღწია და “კარგი” გერქვას… ისევე როგორც ივანიშვილი და პატარკაციშვილი ვერ არიან “კარგები”
ხო მარა ეგ “ცუდ” კაცად ხდის? – როგორი ქმარი ურჩევნია 20-22 წლის გოგოს? – გავლენიანი, ფულიანი, კომფორტიანი – თუ თავისი თანატოლი, სამსახურს რო ვერ შოულობს, ვეჩნად რო ეჭვიანობს – მარა თან არც სახლში არ გამოგკეტავს და მილაირდი პრობლემა როა, მერე თვითონ რო ისე უნიათოდ გღალატობს რო გაატყნავ(გოგო) და კიდე უნდა შენ ჩაგწყდეს გული და… მილიონი თავის ტკივილი
მე ვფიქრობ რო ყველა ქვეყანა, ყოველ არჩევნებზე, იმსახურებს პრეზიდენტს(ნუ ჩვენ უკვე სუ მთლად გამოვაცალეთ ძალა მაგ თანამდებობას და რავი უკვე…) – პრეზიდენტს რომელსაც აქვს ოცნებები, ენერგია, რომელიც ჯანრმთელია, ნათრევი არაა და გამოცდილება არ აქვს რა ყლეობაა ცოლ-ქმრობა როცა ის გადადის ყოველდღიურობაში, როცა წუწუნებისგან ყურები გაქ გაყრუებული – არადა ქალს არაფერი აქ საწუწუნო, პროსტო რაც მეტი გაქ – მით მეტი გინდა… და ა.შ.
რანაირი კაცი იყო შევიკო? – იმ თაობის ჭეშმარიტი შვილი, წარმატებული, გავლენიანი, კრიმინალი ბიძარა – რომელმაც 2 სიტყვით იცოდა როგორ ემართა ყველა და ყველაფერი, რომელსაც დასდევდნენ მოსაკლავად და რომელიც თვალს უკრავდა “საჭირო” ძმაკაცს იმაზე რო ეგ როჟა – გააქრეთო…
ცუდია ეგ აპრიორი? – მიშა კაია? – ზვიადი? 15 წლის ისტერიჩკა მეოცნებე? – ივანიშვილი?
დღეს ჩვენი ქვეყანა არის 30-ს მიღწეული ქალი, სკოლაში მოსიარულე ბავშვით, საკუთარი სამსახურით (სეკრეტუტკად) – ივანიშვილის ოფისში, მინეტსაც რო უკეთებს ბატონ უფროსს და რაკამაც რო უდგება მაგიდაზე 2 წუთიანი ყანყალისთვის და ამით უბედურიც რო არ არის დიდად – ქმარი არც კი ტყნავდა და ეს ბატონი ხელებსაც კიდებს თეძოებზე და რამდენიმე წამით დაჟე ვნებიანად შეიძლება მოგეჩვენოთ მათი სექსი.
სახლში რო მოდის და თავისი ბედნიერებები რო აქვს, მაკბუქ პრო – რომელი ბატონმა უფროსმა აჩუქა(რომელიც არაფერში არგია გარდა ფეისბუქის და სერიალებისა)
მაცივარი – რომელიც საკუთარი ხელფასის კრედიტით იყიდა
დაქალები – რომლებიც დაელაპარაკებიან და რომლებთან ერთადაც პარასკევს შეუძლია რამე სვეცკი რესტორანში დათვრეს და “გაავიგიჟეეეთ გოგოებმაა თავიიი” – და ბატონი უფროსი დაჟე არაფერს ცუდს არ უზამს ამისთვის. იმიტო რო სუფთად საქმიანი ურთიერთობები აქვტ, ბატონ უფროსს დიდად კიდია – პროსტო ტყნავს და ინახავს. დაჟე მინეტი არ მოსწონს მისი დიდად – იმიტო რო შევიკოს კბილებიანი მინეტი უყვარდა, ივანიშვილს კიდე უყვარს ნაზი, გოგო კიდე ვერ გადაეჩვია ნორმალურად… წაკუზა, გაუთავა, გაალოკინა – ამობეჭდე ის დოკუმენტები, გადაგზავნე გასაგზავნი ფაილები, ყავა შემომიტანე
რა იქნება დალშე? – არაფერი, ჩვენ დავბერდებით, ჩვენი შვილი გაიზრდება და იმედია წარმატებას მიაღწევს (ჩვენი შვილიც ჩვენივე ქვეყანაა თუ ვერ მიხვდა ვინმე, ჩვენი ქვეყნის მომავალია) და ყველას ჩუმად ნაბოზარი იმედი გვაქ რო გაიზრდება და შევარდნაძეზე და ივანიშვილზე უფრო დედამოტყნული იქნება და მთელ პლანეტას რიგში დააყენებს და ტრაკში იხმარს… იმიტო რო ჩვენ ეს მონობა გამოვიარეთ.
Qali vici me quxnashi 