ფრაზები რომლებიც ღირს დაფიქრებად

მე ვფიქრობ ძაან სისულელეა რო ფილოსოფოსობას ფილოსოფიურზე სწავლა ჭირდება (ვაფშე კომედიაა ეს “ფილოსოფიური ფაკულტეტის” თემა, რო დაუფიქრდე) – ან კიდე იციან ხოლმე თქმა “მაგისთვის ძმაო ბევრი უნდა წაიკითხო”

ორივე ეგ თემა რაღაც… ფილოსოფიის დაუსწრებელ კურსად მიმაჩნია…

მაშინ როცა ფილოსოფოსობა ყველაზე დებილ ადამიანსაც შეუძლია, რომელიც იმდენად დებილია რო დგას და ბეტონის კედელს თავით ასკდება… გავა დრო, მობეზრდება – გაჩერდება და გამოიტანს ფილოსოფიურ დასკვნას “ბეტონის კედელს თავით რო ასკდები – თავი გეტკინება, კედელს კი ეკიდები” – კაპიტან ობვიუს არა? – არადა რა ვაჟნი ანდაზაა იცით? – უამრავ ადამიანს ვიცნობ რომლებიც ეჭიდავებიან რაღაცას – რისი გაკბეჩვის არანაირი ტრაკიც არ აქვთ, მარა მაინც ჯიუტად ერთი და იმავე მეთოდით – ასკდებიან, ასკდებიან, ასკდებიან… ნეტაი ვინმემ თვალებში ჩახედოს და უთხრას “ბეტონის კედელს რო ასკდები – თავი გეტკინება, კედილს კიდე ეკიდები” – ეხლა მაგალითად შეიძლება პარალელის გავლება საქართველო-რუსეთზე – ბეტონის კედელს რო ვასკდებითო – რისი იმედი გვაქო?… ასე შიშველი შუბლით რახუნის პირობებში? – დებილები ვართ უკიდურესად…

გაინტერესებთ რა ანდაზა “ჭრის” ამ ბეტონის კედელზე ექსპრომტამ შეთხზულ ანდაზას? – “ხერხი ჯობია ღონესა…” – წადი, იმუშავე, დააგროვე ფული, იყიდე პერფორატორი – მოიტანე და გახვრიტე ბეტონის კედელი… ან ისესხე ფული და 1 წუთში დაბრუნდი და მერე მთელი ცხოვრება იხადე იმის ვალი – მარა გადაწყვიტე რო შენი მიზანი კედლის გატანაა და მიუდექი კრეატიულად…

ამაშია რუსეთის პრობლემის გადაჭრაც – ტექნოლოგიურ უპირატესობაში, ფინანსურ წარმატებაში (ან მომავალში, ან ეხლავე – მარა ვალების ფასად) – ჭკუით მიდგომაში და 1 კონკრეტულ წერტილში ძალის კონცენტრირებაში… ამაზე ზოგადად და ამაზე კონკრეტულად არადა ვერ იტყვი

მე არ ვარ ფილოსოფოსი, მე ვარ ტომას ედისონი – რომელმაც თქვა რო “მე ნათურა უცებ კი არ მოვიგონეო? – მე მოვიგონე 2000 გზა როგორ ვერ დაამზადებ ნათურას და ბოლოს 2001-ედ სხვა გზა აღარ იყო – ნათურა უნდა გამომსვლოდაო” – გენიალური ანდაზაა კსტაწი

მეტოდამ ნაუჩნავა ტიკა – და მერე იასნად უტრირებით და განზოგადებით – ბევრი… საინტერესო იდეის აღმოჩენა შეიძლება… გრავიტაციის – რო ის ქვემოთ გვექაჩება… თერმოდინამიკის კანონების – რო თუ ნივთს გაათბობ – ის ზუსტად იმდენად თბება რამდენადაც გაათბე, გამოკლებული იმ სამყაროს გათბობაზე დახარჯული ენერგია რომელშიც ყველაფერი ეს იმყოფება…

ხოდა აი… იდეები და ანდაზები რომლების აბსოლიტური უმრავლეობაც ან “ნაროდნი მუდროსწია” ან ვინმე ცნობილი ტიპების ციტატები, რომლებიც დიდწილად ქმნიან და განაპირობებენ ჩემს დღევანდელ მეს, იქნებ ვინმეს გამოგადგეთ

აქვე ავღნიშნავ რო რა თქმა უნდა ყველა ანდაზა კონტრავერსიულია და ყველა “დასკვნიდან” არსებობს გამონაკლისები

“მადა ჭამაში მოდის” (ან ამის კიდევ უფრო მოქმედებისკენ მომწოდებელი ვერსია “ჯერ გადახტი – ჰოპ მერე დაიძახე” – ეს მეორე ისეთია, გამგებმა რო უნდა გაიგოს რატოა მოქმედებისკენ მომწოდებელი)

“ყველაზე კარგი ტყუილი – მტკნარი სიმართლეა” by me – როცა არ იცი რა მოიტყუო – თქვი კრისტალური სიმართლე, 99% შემთხვევაში არავინ არ დაიჯერებს :დ – ან დაიჯერებენ და პატივს გცემენ ჩესნობისთვის

გოგოებს უყვართ ბიჭები რომლებიც უყვართ გოგოებს – ლამის ისეთი ფრაზაა ბოლოდანაც რო წაიკითხო იგივე რო გამოვა… და ეგრე რო იყოს იდეალურად განმარტავდა საკუთრივე თავს – ეგრეა, რაც უფრო პოპულარული ხარ – მით უფრო პოპულარული ხარ. ისევ თითქოს “კაპიტან ობვიოსური” მიგნებაა – მარა რეალურად – პასობიეა კ ძეისტვიუ, გინდა პოპულარულობა? – გახდი პოპულარული რამენაირად ხელოვნურად, დაწყებისთვის.

“ვინც საჭმელს არ აკეთებს – იმას ცუდი კერძი არ გამოსვლია” – ვარდი უეკლოდ ვის დაუკრეფიას გათანამედროვებული ინტერპრეტაციაა. არ ცდი – არ ჩაიჯვამ… არ იცხოვრებ – არ მოკვდები… იჯექი და იყურე ჭერში. სამაგიეროდ – ვინც საჭმელს არ აკეთებს – ის საჭმელს ვერასოდეს ვერ გააკეთებს 😀 – ისევ 2×2=4 -ია ფრაზაა… არადა იმდენ ჩემს მეგობარს მინდა ვუთხრა ხოლმე, თუმდაც ტრივიალურ პირად ურთიერთობებზე – რო ამის დედა ვატირე თუ არ გაიწევ გოგოს დასაზასად – “საინტერესო თავგადასავლები” ციდან კი არ დაგაცვივდება თავზე… ნუ unless მსგავსი “გამოწვევა” მაინდამაინც შენზე იმ გოგომ გაუკეთა საკუთარ თავს… ზოგს “ციდან თავში მოხვედრილ” სექსზეც კი უმართლებს… სვოლოჩი… მარა ზოგადად – ყველაზე კარგი რჩევა როგორ “აკეთო საჭმელი” – არის საჭმელი აკეთო 😀

ყველაფერს რაც ქენი – აპატიებ საკუთარ თავს, ვერ აპატიებ მხოლოდ იმას რაც არ ქენი (by me again) – ისევ ორაზროვანი გაგება აქ, ყველაზე მნიშვნელოვანი ინტერპრეტაცია იმაშია რო – სანამ დანებდები(ვერ გაბედავ რამეს) – დაფიქრდი რას იფიქრებ ამაზე სიკვდილის წინ, თუ სიკვდილის წინ ინანებ და იფიქრებ რო ყველაფერს მისცემდი ოღონდ აქ დაგაბრუნა და გაგაბედინა – u know what to do – ყველაზე საშინელი “შეცდომა” ცხოვრებაში იმენნა არის რაღაც მოგინდეს და არ ქნა… შეგჭამს შიგნიდან, დაჟე თუ ეს იმ წამს სიკვდილის ფასად შეიძლება დაგიჯდეს, ვერნეე სიცოცხლის ფასად – სიკვდილი სრულებით უფასოდ რიგდება.

კსტაწი – ერთადერთი მართლა უფასო რესურსი სამყაროში სიკვდილია. წიპა – “ნოლი იღება”  – ყველგან და ყოველთვის, ყველაფერ დანარჩენს თავის ფასი აქ.

ყველა გამყიდველია – წერტილი. დალშე პირობებს გააჩნია, გათვლებს და რამდენად ვის აწყობს როდის რაში გაგყიდოს, პროსტო შეიძლება იქონიო პროფესიონალური/პირადი ურთიერთობები ისეთი “გათვლით” რო ნუ პრაქტიკულად არ არსებობდეს ფორმატი როცა ადამიანს ეღირება – გაგყიდოს, ან ვაფშე შეძლებს გაგყიდოს – როცა მოელი რო გაგყიდიან – ძაან ძნელია გაგყიდონ 😀 მარა წინასწარ მზად იყავი რო, ხაზი გაუსვით – აუცილებლად ყველა გაგყიდის – და თავიდანვე გქონდეს გეგმა გაუჭდავ ამაზე თუ აპატიებ ადგილზევე

კიდე, უგზო-უკვლო ფილოსოფოსობებიდან –  მაგალითად ფილმ დოგმაშია ფრაზა რომელიც ძაან მიყვარს – რო თანამედროვე რელიგიები ჩაფიქრებული იყო როგორც “იდეების” კრებული, კარგი, წმინდა იდეების – რომლებისკენაც უნდა ესწრაფვოდნენ ადამიანები და რომლებიც მიმართულია ზუსტად იმაზე რო ადამიანების ბუნებრივი ნაკლოვანებები გამოსწორდეს, მოგიწოდონ – უნივერსალური სიკეთისკენ. (თავისუფალი პერიფრაზი By me) – მარა იმიტომ რომ ადმაიანებს ეს არ გამოსდიოდათ – დაიწყეს დოგმების მოგონება, დოგმების და სასჯელების… იმიტო რო “რეკომენდაციები” არასოდეს არაფერს არ ცვლის როცა საქმე ადამიანებთან გაქ… ამიტომ გინდა რამე შეცვალო? – მოემზადე იყო დესპოტი… ან გაეცი რეკომენდაციები და დააწესე 5-მაგი წახალისებები… მარა დაიმახსოვრე დაჟე 72-ი ქალიშვილის დაპირებამ არ იმუშავა და ბოლოს აუცილებლად გამოჩნდება ვინმე ნაბოზარი – რომელიც შენ დაპირებულ “ხელფასზე ბონუსს თვის ბოლოს” – ისე გაანაწილებს რო მარტო ნაბოზარმა ტრაკში მძრომელმა ცბიერმა თაღლითებმა მიიღონ…

ზოგადად განმარტებისას ვცდილობდი მეჩვენებინა რო ყველა… იდეას/ფრაზას ბევრი ინტერპრეტაცია აქვს, ხშირად არც ისე სწორხაზოვანი და არც ისე “1 შეხდვით” დასანახი – და რო სრულებით “განყენებული” იდიოტობებიდანაც ბევრი რამის სწავლა შეიძლება

პრი ეტომ ეს სწავლა ხდება არა იმით რო კედელს თავი არ ურტყა – იმიტო რო ვიღაცამ იქ თქვა კედელს თავი არ ურტყაო, არამედ იმიტო რო კარგა მაგრად რო დაიჟეჟავ და შენით ახლოს იქნები უკვე იმის აღმოჩენასთან რო – კედელს არადა კიდია… გაგახსენდეს რო ბლიაძ – კიბორგა რო ამბობდა თავი გეტკინება და კედელს კიდე ეკიდებიო… რა უნდა ქნაო მერეო? – და ოპა, “ლამპუჩკა”, პერფორატორი – ძირჟის კედელ – ტი ბუძიშ სისი…  – გენიალური ფრაზა სანტა-ბარბარადან – ჯინა დაინახავს ტარაკანს, გაიხდის ფეხსაცმელს შერაცხავს სისი-იდ და მთელი შემართებით გაეკიდება მოსაკლავად – Btw გადატანა ერთ-ერთი ყველაზე კარგი თერაპიის მეთოდია…

feel free to განაგრძოთ გენიალური აზრების ფრქვევა კომენტარებში – სიამოვნებით მოგისმენთ