ქალი რულზე

ქალი მძღოლების (უმეტესობის გთხოვთ აქაც და ქვემოთც გაითვალისწინოთ – საუბარია მხოლოდ უმეტესობაზე) – ატარებს ცუდად, და ეს უნივერსალურია რა გასაკვირიც არ უნდა იყოს – მთლი პლანეტისთვის.

მოდით მოვილაპარაკოთ ასე:

– კი არსებობენ ცუდი მძღოლი – კაცებიც (და ამ “ც”-თი უკვე ყველაფერი ნათვამი) – მოდით ვთვათ რომ 20% კაცებისა ცუდი მძღოლები არიან! (არადა გადამეტებაა მარა ავიღოთ პა მაქსიმუმუ)

– კი არსებობენ კარგი მძღოლი ქალებიც – და მოდით დავუშვათ რო 10% კარგი მძღოლები არიან ქალები (რადა არა) – მარა მაინც.

კი მარა რაშია ქალი მძღოლების პრობლემა? – მე იასნია შორს ვარ იმ აზრისგან რო “@!@ზე ფიქრობს ეგ” – კაცები უფრო ხშირად ფიქრობენ შესაბამის საქსექსო ორგანოზე “ზარულიომ”

“ცუდი კაცი მძღოლი” არის:

– მძღოლი რომელიც დადის იდიოტურად ნელა ცარიელ ქუჩაზე

– მძღოლი რომელიც იკავებს 2 ან მეტ ზოლს ნაცვლად ერთისა (და იმ ერთზეც კიდეში გადაწევისა რო ჯამში 2 ზოლზე 3 მანქანა დაეტიოს სვეტაოფრზე)

– მძღოლი რომელიც არ იყურება აქეთ იქეთ გზაჯვარედინებზე

– მძღოლი რომელიც ატორმუზებს – უადგილო ადგილას

– მძღოლი რომელიც მოსახვევში შესვლისას ლამის ჩერდება – ისე რო ტრაკი ჯერ არ გაუწევია ძირითადი სავალი გზიდან და არ მომხვევ ხალხს – გაიძულებს რეზკა დაატორმუზო სანამ გააჯვამს – არადა მოსახვევი თავისუფალია.

– მძღოლი რომელიც გადადის რიგიდან რიგში გაუხედავად – ან აშკარად იმაზე ნელა ვიდრე გვერდითა რიგი მოძრაობს

– მძღოლი რომელიც უხვევს მეორე და მესამე რიგიდან პირდაპირ მოსახვევში – თანაც ნელა – ისე რო მთელ მოძრაობას აფერხებს (bmw-შნიკი რო “შეტეხავს” მეორე რიგიდან  – იასნია ნერვების მომშლელია მარა ქე მაინც 1 წამიანი ეპიზოდია და ვსიო და…)

რამდენჯერ თქვით “ქალეეები…” მამრა მკითხველებმა ამ driving error_ების აღწერისას?

კი ქალი მძღოლების 90% არის როგორც კაცი მძღოლების ის 20% ცუდი მძღოლები რო არიან

და არაფერ შუაშია პრავის გამცემი კომისია ან ბილეთების შემდგენი ან რო “კიდე უფრო გამაარტივეს მაგ ოხრებმა” – როგორიც არ უნდა იყოს ტესტი – ყველა ჩააბარებს ტესტს ასე თუ ისე, იმიტო რო უმეტესობა ზემოთ აღწერილი პრობლემა უფრო fair play_ის რანგში გადის ვიდრე წესებითაა დადგენილი.

და კი ქალბატონებო – fair play_ის გზაზე – ქვია საგზაო მოძრაობა და საგზაო მოძრაობის წესები მას არეგულირებს მხოლოდ იმდენად რამდენადაც შეიძლება დაარეგულირო მოძრაობა ისე რო სუ ავარიები არ ხდებოდეს.

ქალების უმეტესობას, ჩესნა რო კითხავ – კიდიათ საგზაო მოძრაობა, აი იმენნა კიდიათ, პრიამა გეტყვიან რო დიახაც – როგორც მინდა ისე დავდივარ, ამიარონ სხვებმა გვერდი – როცა კაცი იქცევა იგივენაირად – ქვია @!@ მძღოლი. და პირველი რეაქცია გაქ რო ამ ქალს თავის თავი გონია ტორტი და გონია რო ყველაფრის უფლება აქ, რაც ასევე სიმართლეა ნაწილობრივ, მარა ძაღლის ნამდვილი თავი ცოტა სხვაგან არის დამალული

ქალებს ეს ვაფშე ხშირად ემართებათ, არ ვიცი ამის მიზეზი რა არის – ზედმეტი ქარაფშუტობა, მომხმარებლურობა მამრების მიმართ თუ ლამის – სპეციალურად აკეთებენ ასე, მარა – წარმოიდგინეთ გოგო უყურებს კინოებს კომპიუტერზე, მარა არასოდეს არ აკვირდება რას აკეთბენ სანამ კინო გაეშვება, როგორ ირთვება კომპიუტერი, როგორ უშვებენ ექსპლორერს, როგორ ქაჩავენ, როგორ შედიან მერე ფოლდერში და მოქაჩისვე პროცესში უშვებენ მაგალითდ .part ფაილს (firefox-ის შემთხვევაში) – გოგო ჯდება კომპთნ, აუუუ ჩავრთოთ, ტლიკინებს რაღცას სანამ ვინმე კაცი ამ ყველაფერს აგვარებს – და ცოტა ხანი მასუსის და კლავიატურის წკაპუნის მერე – ვუალია – კინო გაეშვა.

რა ხდებოდა ერთი 5-6 წლის წინ როცა ასეთი დუროჩკა მარტო რჩებოდა კომპთნ და უნდოდა კინოს ყურება? – სწორია – “აუუუ დათუჩიიი რა უნდა ვქნაა?” – და წავიდა 30 წუთიანი ახსნა სად რას დააკლიკოს…

და გგონიათ ტუპიაკია ვინმე? – არა ნუ არის გარკვეული სტატისტიკურად მართებული გადახრა იასნია – მარა ჯამში დღეს ხო ყველა უშვებს არა კინოებს? – ეგრევე აუცილებლად 15 წლის მერე უბრალოდ იარსებებს “ცუდი მძღოლები” და ვსიო – სქესზე აღარ იქნება დამოკიდებული.

და როგორც ავღწერე მიზეზი – არის ქალების აღზრდაში და ნატურაში

1. 3 წლის ვილიამიც კი სუ იქაჩება რულთან დასაჯდომად და სუ მეკითხება რო გაიზრდება ხო მართვს მანქანას თავისით? – მთელი ცხოვრების მანძილზე ის აუცილებლად მოითხოვს წინ დაჯდომას – და წინ როცა იჯდება – აუცილებლად დააკვირდება საგზაო მოძრაობას, მუდმივად, ყოველ წამს, დღეს უკვე მეკითხება რატო გავბრაზდი და მიწევს ახსნა რო იმან იქეთ შეუხვია და იმიტომ, და ყველა ბიჭი სვამს ამ კითხვებს და რაც მეტია ასაკი – უფრო კარგად იაზრებს რა მოხდა, და გროვდება უზარმაზარი გამოცდილება და პრაქტიკული მაგალითების მასალა. გოგოები – ჩვენ თობაშიც კი – არ ფიქრობდნენ რო მანქანა მოუწევდათ ვ ჟიზნი – ამიტომ ჩვენი თაობის გოგოებიც კი ზიან მანქანაში “პასაჟირად” – თუმდაც წინ იჯდნენ – ზიან გვერდულად, ან კიდიათ მოძრაობა და ხდება – მთლიანად მინდობილები არიან მძღოლზე, მაშინ როცა ნებისმიერი მამრი პასაჟირი – მანქანის მართვის პრაქტიკულად თანამონაწილეა – და ნებისმიერ მილიწამს რული რო გაუქრეს მძღოლს და გაუჩნდეს წინ მჯდომ მამრ პასაჟირს – ის ისევე გააგრძლებს მოძრაობას – თითქოს არაფერი მომხდარა.

პრაქტიკის დაგროვება ხდება პასაჟირად ჯდომისას და მუდმივი ანალიზით რა ხდება გზაზე, არა უბრალოდ “ვაიმე კინაღამ დავეჯახეთ” არამედ ყველა ნიუანსი და მომენტი, ის რო სვეტაფორზე “პლოტნად” დადგე, ის რო წინასწარ დაიკავო რიგი მოსახვევად, ის რო რატო მივზოზინობთ? და ა.შ.

რამდენმა ქალმა შეიცხადეთ: “ოოო ეხლა იმაზე ვიზრუნო რამდენი მანქანა დაეტევა სიგანეში სვეტაფორზე??”  – დიახ – მაგას ქვია საგზაო მოძრაობაში მონაწილეობა, რომელიც გულისხმობს საგზაო მოძრაობის – ანუ ტრაფიკის – მაქსიმალურად გაუმჯობესებაში მუდმივ წვლილს, ყველამ რო თვენსავით იაროს – 5 მანქანაც რო იყოს ქალაქში – სუ პრობკები იქნება. მაგას ქვია fair play გზაზე.

2. ქალებს ახასიათებთ ჩემთვის ამოუცნობი საკუთარ თვითგანვითრებაში თვდაუჯერებლობა – ის რო “უნდა ვისწავლო” – და მაგიური რწმენა ამ სწავლისადმი. რამდენჯერაც მე გამიგია რო იმის ნაცვლად რო რამე აკეთონ და კეთებაში ისწავლონ, ან უყურონ და მერე ცოტ-ცოტა ცადონ ან რამე მსგავსით იმენნა გაისიგრძ განონ – არა – ქალი ამბობს “ვისწავლი” – ფული უნდა გადაიხადოს, ვიღცამ უნდა რაღაც თეზისები დაუსვას, ნახევარს მაინც ვერც ქალი იგებს იქედან და ვერც კაცი, მერე მიიღოს დამადასტურებელი რამე – ფურცელი  -რო “ისწავლა” – და მერე აღმოაჩინოს როგორ არი ყველაფერი “ნა ძელე” და დიდი ხანი საკუთარ თავთან ომის მერე ზოგიერთი ივიწყებს რაც ისწავლა და სწავლობს ახლიდან – ისე როგორც სინამდვილეშია.

3. ქალებს უტყდებათ “შოფრობა” – მგონი დაახლოებით ისევე როგორც ჩვენ გვიტყდება სახლის დალაგება, ან ჭურჭლის დარეცხვა, ან… პროდუქტების ამოტანა – აი ხო არაფერი, პირიქით დაჟე – მარა მაინც ყველა კაცს ყოველთვის ავიწყდება რაღაცის ამოტანა, და ალბათ იმიტო რო ქვეცნობიერად გვინდა რო ცუდად შევასრულოთ დავალება – იმიტომ რო გვინდა რო მეტი არ დაგვავალონ – მარა როცა უკვე იასნია რო მაინც დაგვავალებენ – მერე ალბათ იმიტო რო გვიტყდება… ნუ პროდუქტები უფრო ცუდი მაგალითია მარა ჭურჭლის დარეცხვა – სამოე ანო.

ქალებს უტყდებათ იყვნენ შოფრები, იჯდნენ რულთან – იფიქრონ მარტო გზაზე და მათი მთვარი საქმე იმ წამს იყოს – ვაჟძენია (იმენნა ამ სიტყვით) – არა – ქალი ზის რულზე, ფიქრობს ყველაფერზე რაზეც შეიძლება, უსმენს მუსიკას, სამსახურზე, ოჯახურ პრობლემებზე – ოღონდ არ იყოს “უბრალო შოფერი”

4. ნუ პარალელურად ქალებს იასნია ღუპავს მრავალ-არხიანობა მათი აზროვნების, მარა მათ სძალუძთ დროებით გათიშვა ზედმეტი აზრების – მარა არ შვებიან, თვლიან რო რულზე – დრო არ უნდა დაკარგო, რული – არის დროის კარგვა – დიახ – არის დროის კარგვა – ამიტომ უნდა ჩქარა იარო, კარგად იარო – და მალე მიხვიდე სადაც მიდიხარ, გადმოხვიდე მანქანიდან და მერე იფიქრო რაზეც გინდა – და არა რულზე იფიქრო და იარო 2 საათი და დედა უტირო მთელ საგზაო მოძრაობას.

ჯამში დიდი ხანი ტარების მერე – ქალები კარგად ატარებენ – იმიტო რო ბოლო ს დაბოლოს უგროვდებათ ის ინფორმაციული და ტექნიკური გამოცდილება – რომელსაც მამრები იღბენ მთლი ზრდის პროცესში.

“არასოდეს არ გაასწრო ავტობუსს სვეტაფორზე დაძრისას სანამ არ დატოვებთ გზაჯვარედინს, აი ასე გაასწრო იმან და იმან და იქედან მოქროდა მანქანა და მოკვდა”

ქალი: “რად მინდა ეს უსარგებლო ინფორმაცია, რა სისულელეებს მეუნები ვერ გავიგე”

და შენ ხვდები რო შენი მთელი მძღოლობა – ასეთი პრაქტიკული მაგალითებისგან შედგება – რულზე არ იგრძნობა რამდენად აპასნია ყოველი წამი, არ იგრძნობა რო 10 სანტრიმეტირ მარჯვნივ და იმხელა ბრახვანი იქნება და ისეთი დაიმტვრევი რო ძლივს აგაწყობენ – რულზე ან ყველაფერი მშვიდად და კარგად არი და არაფერი არ ხდება საერთოდ – ან უცებ პიზდააა.

და მხოლოდ პრაქტიკული მაგალითბი, სტრაშილკები – გინარჩუნებს მუდმივად ყურადღბიანს.

დღეს მოზარდმა გოგოებმა უკვე იციან რო ატარებენ მანქანას მომავალში და მე იმედი მაქ რო უფრო აქცევენ ყურადღებას მოძრაობას ბავშობიდანვე.

უფრო აკვირდებიან რა ხდება და რატო ხდება,მანქანა არ არის ‘მამრობითი გენის’ ამბავი – უბრალოდ ვილიამი ხედავს მამას რულზე და ვერ ხედავს დედას, იგივე ჭირთ ბავშვ გოგოებს რომლების დედებიც არ ატარებენ და ამიტომ არ ბაძავენ.

გავიმეორებ წინა პოსტის დედა აზრს – სადაც წერია “ყველა” წაიკითხეთ – უმეტესობა, სადაც ნაგულისხმებია “ყველა” – იგულისხმეთ უმეტესობა. არ დამიწყოთ მერე…

კი ქალბატონებო – ამაშია “გადარჩენა” – საგზაო მოძრაობას ქმნის ყველა მისი მონაწილე, და “ფეხებზე მკიდია მინიუბკა მაცვია”  – არ არის სწორი მიდგომა, მაშინ ჩვენ ყლე გვაბია, ფეხებზე გვკიდია და ჩამოაჯვით მანქანიდან და ნუ ატარებთ.

უყურეთ საგზაო მოძრაობას, აანალიზეთ – დაეხმარეთ დაჟე რჩევებით მძღოლს – ყველაზე კარგი სწავლა ასე ხდება

კიდევ ბევრს არ ესმის რო თვითონ შეიძლება არ დაიმტვრეს – რო “პადრეზანიესას” – უმეტეს შემთხვევაში – უკანა მანქანა ასწრებს რეაგირებას – სამაგიეროდ დაიმტვრევა შემდეგი, საავარიო სიტუაციას ქმნით – ან არავინ არ დაიმტვრევა მარა გაიჩითება მინი პრობკა, რომლის ბოლოშიც ცუდად დაატორმუზებს მარშუტკა, იმ მარშუტკას ძლივს ააცელს ვიღაც მანქანა რომელსაც გული გაუსკდება – და მთელი გზა ივლის აკანკალებული და შეშინებული – და რულზე შეშინებული ჯდომა (ეტა ტოჟე თვენ გეხებათ) – ახუთმაგებს “რაიმეს მოწევის” შანსს

კიდევ ახუთმაგებს ხიფათის შანსებს ნელა სიარული, როცა შეზღუდვა წერია 50, უნდა იაროთ 60-ით და არა 40-ით!! – ნელა სიარულისა ყველა გისწრებს – როცა გისწრებენ – ვერ აკონტროლებ სიტუაციას და ოდნავ ძიორნეშსია და ვინმეს გასდებ, ვერ იცვლი რიგს, ვერ შედიხარ მოსახვევში, ყველაფერი გიჭირს – როცა მოძრაობ საშუალოზე ნელა

ჯობია იარო ოდნავ ჩქარა – თვისუფალი ხარ უფრო მანევრირებისას, არ აფუჭებ საგზაო მოძრაობას – არ “ჩნდებიან ” მანქანები მარჯვენა მხრიდან – აბგონზე…