ამ თემას წინა პოსტში მხოლოდ ზედაპირულად შევეხე… მოკლედ წინა პოსტი მხოლოდ ერთ-ერთი სიმპტომია უზარმაზარი პრობლემის ურთიერთობებში… იასნია თქვენ გირჩევნიათ რო მე რამე “მოკლე 2 სიტყვად” გამოვთქვა პრობლემის შინაარსი და მაშინ იგემეთ პოსტის თაითლი და გიხაროდეთ, მარა რეალურად საქმე ასეა :
სქესის და მიუხედავად, თუ პარტნიორს აქვს იმდენივე თავისუფლება რამდენიც ქონდა როცა იყო single – მუდმივად დაძაბული ხარ შენ, მუდმივად გრძნობ თავს challenged და ურთიერთობებს ვერ მოაქვს ის “კომფორტი” და “სტაბილურობა” რისთვისაც არის ვაფშე მოგონილი.
და როცა დიდი ხნის მანძილზე მეთოდურად თრგუნავ პარტნიორის თავისუფლებებს – საბოლოოდ ის ისეთი მოსაბეზრებელი ხდება რო კომფორტის მეტი აღარაფერი რჩება მისგან და რაღაც მომენტში შენ თითონ მიდიხარ “საინტერესოს” საძებნელად.
ყველა ვინც ეხლა თქვა “უუფ, არაფერიც, დედასფიცავარ თუუ რა” – 3 თვიანი ურთიერთობები ვისაც ქონდა და გონია რო რაიმეს აზზეა – დახურეთ ფანჯარა, წადით შეხვდით ბოიფრენდს რომელიც 2 კვირის წინ გაიცანით დაქალთან ფართიზე და გაგახსენდეთ დაბრუნება როცა 2 შვილიანი დედა იქნებით… (ატმაზკები: ბავშობიდან ვიცნობ მაგ ბიჭს რა კიდე… პროსტო, ხო, რელეიშენშიპში 1 თვეა რაც ვართ – не считается)
ასევე не считается – ურთიერთობა რო რეალურად 8 თვეა უკვე გაქვთ მარა 3 თვის “ეტაპს” რო ვერ/არ გაცდით და ორივე რო უკვე მამენტ უკმაყოფილოა თავის მხრივ – მარა არ იმჩნევს :დ
დანარჩენებისთვის – ვაგრძელებ საუბარს ჭეშმარიტ პიზდეცზე
მე პრაქტიკულად ყოველ კვირას ვხედავ როგორ “თრგუნავენ” ბიჭებს – მათი გოგოები(“ფინია ცუგა”), და პირადად გამივლია – საინტერესო გოგოსგან აბსოლიტურად უინტერესო, უსახური – მაგრამ კომფორტული “ფისუნიას” შექმნის პროცესი… სამწუხაროდ
და ისევ და ისევ ნუ მოელით რჩევებს – როგორ ვქნა რო ეგრე არ ვქნა/არ მიქნან? – არ ვიცი, მე შემიძლია პროსტო დაგანახოთ – როგორ ხდება რო ეგრე შვებით.
ი ტაკ, გამოვტოვოთ პრელუდიები, გაცნობები, დეითები, პრიზნანიები და ა.შ.
the pizdec, the beginning გაიჩითნენ ეს ორნი ერთად, და ერთად გაჩითვაში – ხაზს ვუსვამ – იგულისხმება 6+ თვე, და არა ის, 3 თვე რო ერთად არიან და “ერთხელაც არ გვიჩხუბია, იდეალური წყვილი ვართ!”
6 და მეტ თვეზე წყვილი იაზრებს რო უფრო მეტი ფესვები გადხლართეს ერთმანეთში ვიდრე უნდოდათ/კონტროლი აქვთ და იწყება გაწევ გამოწევა – პარტნიორის საკუთარ თავზე მორგების მიზნით – წიხლის კვრა უკვე უფრო მეტი ენერგეტიკული დანაკარგი ხდება.
და მაქედან იწყება, ჯერ с благими намерениями
ბიჭი გოგოს: “საყვარელო არ გირჩევნია მაგ იდიოტურ 2 დღიან პახოდს ბირთვისებში სადაც 100-ჯერ იყავი უკვე, მოდი ვეყაროთ ჩემთან და საღამოს კინოში წავიდეთ?”
გოგო ბიჭს: “ბეიბ, ხვალ დიდი თამაშია სტრაიკზე რამე? არა? ხოდა მოდი მაშინ ჩემთან ავიდეთ აგარაკზე მარტოები ^^ ”
სავსებით “საბლაზნიწელნი” პრედლაჟენიებია, ვპალნე “დადებითი” მოტივატორებით
მარა ნაღმი ჩადებულია…
შემდეგ 1 თვის მერე – გოგოს ვაფშე ციკლი აქვს შაბათ-კვირას, ქმარს უნდა სტრაიკზე – არა, ისევ არაფერი დიდი თამაში არ არის მარა – ნუ ინტვირთება, ისვენებს, იმუხტება სტრაიკზე. გოგო კიდე “წუწუნის ხასიათზეა”, ი ტუტ – პანიამაია რო “თუ დიდი თამაში არაა გაცდენა შეიძლება” – იწყება: “აუ არ წახვიდე რა, ცუდად ვარ… ” დალშე: “ოოო შენ მარტო მაშინ რჩები როცა სექსი სვეწიტ ხო?!” – ნუ ტუტ იასნია ნორმალური მოსიყვარულე ბიჭი სინდისზე ავარდნილია და დებს ჩანთას უკან კარადაში… გგონიათ რამე დაშავდა? – ნუ რა მოხდა, გააცდინა კიდევ ერთი არამნიშვნელოვანი თამაში. მოხდა ის რო ნელ-ნელა “ვარდება” community-დან… იმიტო სტრაიკიც, ფეხბურთიც – ყვლაფერი სპორტია, რომელშიც მუდმივად საჭიროა მუდმივი პრაქტიკა, გამოტოვებების მერე “მიბრუნებისას” – ისეთი ეფექტური ვეღარ ხარ, დაკმაყოფილებაც, დასვენებაც და სიამოვნებაც – ნაკლებია მასეთ დროს… მე კიდევ გეტყვით რა ხდება მანდ მეორე მხრიდან – მასე იშლება სამეგობროები, არ მოვიდა ერთი, მეორე, მესამე, სხვა რო აცდენს – შენც აძლევ იქეთ კვირას თავს უფლებას დაიკიდო… მერე მთლად ვიწუწუნებ და – მერე მაგ ყველაფერს ორგანიზატორი ყავს, რომელიც კიდე ვაფშე ბრაზდება რო მე თქვენთვის ვირჯები და თქვენ ნახევარი არ მოდიხართო… და მალე სიტუაცია მიდის იქამდე რო ქმარს წასასვლელიც აღარსად ყავს – მინიფეხბურთის გუნდი დაიშალა, სტრაიკის თამაშები იშვიათად ტარდება, სალოთაოდ მარტო “დაუოჯახებელი და გაალკოჰოლიკებული ანანისტები”-ღა იჩითებიდან სასტავიდან და ა.შ.
მარა მაინც ყველაზე მნიშვნელოვანი რუბიკონი არის “შეჯიბრის” დღე, а он поверте, наступит:
gf-მა და რამდენიმე დაქალმა იჭორავეს და მოეწონათ იდეა შაბათ-კვირას ზღვაზე წასვლის ერთად – თავიანთ ბიჭებთან ერთად (ერთ დაქალს უნდა ახალი ბიჭის გამარიაჟება, ჩვენს gf-ს უნდა უბრალოდ კარგი დროის გატარება თავის მუდმივ კაცთან, მესამე გათხოვილ გოგოს უნდა “ცოტა ხანი ქმართან ერთად ძველებურად” დროის გატარება და ბავშვების დედისთვის შეტენვა)
– საყვარელო კვირას გააქ თამაში?
– კი, კვირას კი არა ვაფშე შაბათს გავდივართ, რკონის 2 დღიანია, წელს პირველად და ბოლოჯერ. წინა კვირას სპეციალურად ნაჩნიკებიანი ღამის ვარჯიში ჩავატარეთ – მოსამზადებლად. შეტევაში ვარ, მაგარი თამაში დაიდება.
ი ვსიო, პიზდა – გოგო ხვდება რო ეხლა ან ყველა კარტს გაითამაშებს რაც არსებობს პლანეტაზე – ან დაქალებთან საშინლად ტეხავს… პრი ეტომ ალბათ “ცოლ ქმრის” წყვილში პარალელურად იგივე ხდება, სამაგიეროდ იმ დაქალთან რომელიც მის ბიჭთან ჯერ “3 თვემდე” – ანუ ერთმანეთის შებმის ეტაპზე არიან – პირიქით ის ბიჭი პრედვკუშაეტ როგორი მაგარი ტიპი იქნება მისი დაქალების დასანახად, ის გოგო პრედვკუშაეტ როგორ თავისუფლად მოეხვევა კისერზე კომფორტულ გარემოცვაში…
საერთოდ მოგვწონს ეს ადამაინებს თუ არა – სამსახურის და ოჯახის მერე ადამიანებს აქვთ ძალიან ცოტა დრო/ენერგია გასანწილებლად “დამატებით” რაიმეზე, და ეს რაიმე არის ან გართობა/სპორტი/დასვენება/გულაობა/წიგნის კითხვა – ან გოგოს შებმა, აი ეგრეა და რაც გინდათ ის ქენით – კაცს აქვს პერიოდი როცა “აბამს გოგოს(ებს)” – და აქვს როცა ვსიო – კიდია ქალების შებმა (შეაბა ვიღაც და კმაყოფილია) – და ერთობა რაიმე სხვით – და იასნია ამ გოგოსადმი დასახარჯ დროს/ენერგიას – ზომავს, ამცირებს მაქსიმალურად – იმიტო რო შებმა – დასრულებულია.
გოგოებს ეს უტყდებათ, არსებობს მილიონი რჩევების სისტემა “როგორ ვაბმევინოთ თავი მუდმივად” – მარა საბოლოო ჯამში… და არცერთ “რჩევების სტატიის” ბოლოს – პაბოჩნი ეფექტებში ამას არ წერენ: ასეთი გოგოები იღებენ შედეგად კაცებს რომლებსაც არაფერი ცხვორება აღარ აქვთ გარდა მექალთანეობისა – და კიდე უარესად მთავრდება მათთვის ეს “ტექნიკების გამოყენება” :დ
ალბათ გოგოებისთვის მორალი იმაშია რო როცა შეგაბეს უნდა კი არ იწუწუნო “რატო მაკლებ ყურადღებასო” – უნდა ეძებო/გაიხსენო სად დახარჯო ის დრო/ენერგია რომელის თავის დროზე “ყველა კაცების” იყო, მერე “ერთი კაცის” გახდა და რომელიც ეხლა გამონთავისუფლდა ისევ იმიტომ რომ შენს კაცს მხოლოდ 1 დაკავებული/ინტერესებიანი კაცის სამყოფი ენერგია ჭირდება შენგან და მხოლოდ ამდენივეს დამბრუნებელია უკან.
ხო კი – გოგოს სერიოზულ ურთიერთობაზე შებმა ხდება მის ცხოვრებაში ყველა სხვა კაცების ჩანაცვლებით, რაოდენობრივად, ენერგეტიკულად და ემოციურად. და კი – დიდხანს ასე არავინ არ აპირებს ცხოვრებას, და ვისაც “ინარჩუნებთ” მასეთ სტრესულ სამყაროში – როგორ ამთავრებენ ქე დავწერე ზემოთ. შებმის ტექნიკას რაზრეშაიუ ისპოლზავაწ კაკ სავეტ – იმ შემთხვევაში თუ პროსტო სექსზე არაა საუბარი.
ი ვოტ ტუტ – იწყება “გედების ტბა” ორივესთვის
პრობლემა იმაშია რო გოგომ არ იცის/არ აპირებს რაიმე “სხვა ინტერესების” მოძებნას – და თუ ენერგია დიდი ხანი ზედმეტი აქვს – ან ტვინს ტყნავს, სანამ თვითონ არ აერევა საკუთარივე თავზე გული, ან ისევ უბრუნდება კაცებისთვის ტაკოს ქიცინის თემას…
კაცი კიდე – დგება მომენტის წინაშე როცა უნდა დათმოს თავისი რომელიმე ინტერესი – გოგოს სასარგებლოდ… ჯერ ერთხელ, მერე მეორედ… მერე მესამედ – თვითონაც “რატომღაც” ეზარება იქ წასვლა… არსებობს დასახელება ამ ფენომენისთვის “ღამის მასწავლებელი” – რომელშიც გაერთიანებულია მთელი რიგი დადებითი და უარყოფითი მოტივატორებისა – დაწყებული “ცეცხლოვანი სექსით” წახალისებით და დამთავრებული სახლში რო დაღლილი მოეთრევი და გოგო რო “გებუტიავება” რაღაცას, წუწუნებს, ატრაკუნებს და მოკლედ ღამის 5 საათზე უკვე ყველაფერზე რო ბოდიშებს იხდი პლანეტაზე ოღონდ დამშვიდდეს და შეიძლებოდეს დასაძინებლად წასვლა… (პრი ეტომ სულ ერთია – ეს ხდება ოთხი კედლის ფარგლებში, ტელეფონით თუ სკაიპით – girls know their job პროსტა ახუენნა… ეს გენეტიკაა, იმენნა ქრომოსომების ბაზარია)
და რო დაუჯდე და დაელაპარაკო ორივეს ნორმალურად, ორივე ლოგიკური ადამიანია – კაციც დაგეთანხმება რო ერთის მხრივ არ უნდა თმობდეს ამდენს, მეორეს მხრივ – ხო რა მოხდა ეპრანჭოს იმან ვისაც უნდა – ხო ჩემთან არის სინამდვილეში?
ქალიც აღიარებს რო “ხო გუშინ მოწყენილი ვიყავი და რავიცი მე რა მინდოდა? – ბოლოს ბოდიშებს მიხდიდა იმაზე რო მიშამ პარლამენტში შეიტანა კანონში ცვლილება…” – და “ოოო რავი, რატომღაც უცებ არ ვიფიქრე დათოსთვის მეკითხა ეცალა თუ არა კვირას და მერე უკვე ძაან ტეხავდა და ეგ ჩემ დაქალებს პატივს არ ცემს და ისტერიკა რო არ დამედო არ წამოვიდოდა და…” – და არ “იფიქრა ეკითხა” – იმიტო რო წინა რამდენჯერმე რო გადაადებინა კვირას წასვლა – კაკტო ვ იო მაზგუ იმ კაცის private untouchable space თითქმის აღარ არსებობს…
“სივყარული ცხოვრობს 3 წელი” – ნწუ – პროსტო 3 წელიწადში უკვე იმდენი ასეთი ძღრენი გროვდება რო enough is enough და პირველად იწყება სერიოზულად საქმის რებრომ დაყენება რო ან იცვლება თამაშის წესები ან this is it
ა ნუ კი – კიდევ არსებობს case როცა წყვილი იმდენად პასიური ადამიანებისგან შედგება რო კიდევ პლიუს 2-3 წელი ვერ ამჩნევენ რო რამე დათმეს/დაკარგეს და რო კაი ხანია უკვე პროსტო წვანან ლოგინის თავის მხარეს და სძინავთ… და სამაგიეროდ მერე მიდის “ვაიმე რაში დავხარჯე ამდენი წელი და ახალგზარდობა” დანანებები… usually this lasts maximum of 10 years (პრი ეტომ ლამის როვნა 10 years-ის თავზე ასეთი წყვილებცი იშლებიან ხოლმე და თან კანკრეტნად)
ნუ ი მესამე რადიკალია – ერთ-ერთი რო კბილებით ითმენს, გოგო მაგალითად – ითმენს რო მისი ცხოვრება დაიყვანეს სახლის დამლაგებლის ჩარჩომდე, როცა კაცი დახტის/დარბის/დაფრინავს – და მერე აქ უკვე ხასიათებზეა, შეიძლება she’s totally ok with it – ან ვ იტოგე – ვ კანცე ბუძიტ იშო ხუჟე და ეს გოგო რო იფეთქებს – იქ ვაფშე ყველაფერი ისე დაიფერფლება რო… მანამდე იასნია კაცი ვაფშე დაკარგავს თავისი ცოლის ყველანაირ ინტერესს და პატივისცემას და ერექციაც მარტო პატრიოტული გრძნობებით აქვს დიდი ხანია და… და მანდ მომენტის ამბავია – თუ ქალმა უკვე გადააბიჯა იმ ასაკს როცა ჯერ კიდევ რაიმე fun-ის იმედი ქონდა ცხოვრებაში – შეიძელბა მართლა დაიკიდოს და განაგრძოს “არსებობა” – ან შეიძლება იფეთქოს და გადაბუგოს ყველაფერი… კარგი MILF-ები გამოდის მერე ზა 35-40 ასეთებისგან ^^
ამ ცვლილებებს ყოველთვის გასდევს ფონად კითხვა: ეგ ადამიანი ხო ისეთი შეგიყვარდა როგორიც იყო და ვინც იყო? – ხო ის გისწორებდა რო ყველაზე პოპულარულ ნაშასთან იჩითებოდი? – ხო ის გევასებოდა რო თავქარიანი ექსტრემალია და სუ რაღაც თავგადასავლები და ისტორიები აქვს? – რატო კლავ? – რატო აკეთებ დიასახლისს მინიუბკიანი პრინცესასგან? – რატო აკეთებ ცუგას რომელიც “მისი სახლია და როცა უნდა მაშინ გამოძვრება ლოგინისქვეშიდან” – კაცისგან?
პასუხი სრაზუ ორია:
პირველი – იმიტო რო პრინცესა იღლება ნაშობისგან და მომენტში უნდა რო სახლში დააბან და ჭურჭელი არეცხინონ, გინდა მაგინეთ – მარა ასეა, და ბიჭიც “ძმაკაცებთან ერთად ავტოსტოპით ბათუმში” უპონტობისგან მიდის და მომენტში ძალიანაც უნდა რო ვინმე გოგო ყავდეს “ახლოს” და სახლში დარჩეს და მთელი დღე ტუპა უყუროს დისქავერის…
ამიტომ ადვილად თმობს ორივე თავიდან ყველაფერს, დაჟე მოსწონს და უხარია…
და მეორე – იმიტო რო მეორე ადამიანის თავისუფლება – დისკომფორტს გვიქმნის ხშირად ჩვენ… ვოტ ტაკ – ბუკვალნა, ნე პრიატნა – როცა პარტნიორი სარგებლობს თავისი თავისუფლებებით – ნუ ხანდახან it’s ok და ხანდახან – ნეა, ეწინააღმდეგება ჩვენს საკუთარ დიად გეგმებს, გრძნობებს, იდეებს, პრინციპებს… და ა.შ.
პროსტო after a while we become sooooooooo boring… ი პატომ უჟე მეგობრებს აღარც ახსენდებათ რო დაგიძახონ აჩერედნოი მეტალ ფესტზე ან ტამ რავი მოტოკროსზე სადმე ტალახიან ბილიკებზე – для продвинутых бывших байкеров.
და გოგოს კი single დაქალები დიდი ხანია აღარ განგიხილავენ “ბოზფართიზე” დასაპატიჟებელ დაქალად…
არადა ზიხართ, სამსახურის მერე, ორივე შერჭობილი საკუთარ facebook-ში, и рассказать нечего,
არც შენ გაქ სათქმელი როგორი მაგარი იყო მდინარეში რო ჩავარდა ვიღაც ძმაკაცი და 200 მეტრი მისდევდით და მერე შედგაფუნდი სადაც დაბალი წყალი გეგონა და კი გადაარჩინე მარა iPhone накрылся медным тазиком – და მომენტში ფიქრობ რო и слава богу – თორე აიფონი რო მოგეკლა გადაგალეწავდა ცოლი თავზე პოლისჯოხს – იმიტო რო მაგ აიფონის გამო შარშან 2 კვირის ნაცვლად 1 კვირა დაისვენეთ ზღვაზე და მას კიდე ისე უნდოდა მაკასთან და ზალიკოსთან ერთად კიდევ დარჩენა… გგონიათ ცუდი გოგოა? – 24 წლისაა, როდის იქნება კიდევ 24 წლის, იდეალურ ტანზე, დაქალთან და საკუთარ ქმართან ერთად ზედმეტი პრობლემების გარეშე ზღვაზე? – წელს უკვე ბავშვი გყავთ, შენ კიდე დაგინებული გქონდა რო აიფონი უნდა გეყიდა და 1 კვირა ბედნიერება დააკელი…
ია კ ტამუ რო არავინ არ არის “ცუდი” ადამიანი, ყველას კარგი უნდა – მარა ჯამში…
ხოდა არც იმას აქვს მოსაყოლი როგორ დათვრა გუშინ კლუბში, მერე როგორ ყველამ მოხიეს ტამ… ლისზე სალოთაოდ, როგორ, მივაწვეთ იგივე თემას, როგორ თქვეს ბიჭებმა – ბიჭები მარჯვნივო და გოგოები მრაცხნივო როცა მოეფსათ და როგორ იცოდა თორნიკემ რო მარცხნივ დიდი ბალახები კი ჩანს მარა სინამდვილეში უკვე ლისის ტბა იწყება და როგორ “კი ვიეჭვეთ რო რატოა მიცა ასეთი სველიო მარა” – და როგორ ჩავარდა ნინუცა წყალში და სანამ ამოაძრეს და სანამ გარეცხეს და 2 საათი ვერ მოფსეს მოკლედ კიდევ :დ
ნუ ი სლავა ბოგუ რო არ გაქ ეგ მოსაყოლი თორე, ხო გეჩხუბა სად დაეთრევი ღამითო, გაიცივებ მერე კიდე საკვერცხეებსო მასე მოფსმითო და მერე კიდე 1 თვე სექსი არ გვექნებაო…
არადა ბეზ ეტავა ვსიო ტაკ სერა… ზიხარ უყურებ ადამიანს და ოცნებობ რო არ მოუნდეს “იმიტაცია ვითომ რამე ხდება მის ცხოვრებაში და უნდა მოგიყვეს” და არ დაიწყოს მოყოლა როგორ იყო დაქალთან ერთად სალონში, არ მოყვეს მისი ორი ნიუდაჩნიკი დაქალის ნიუდაჩნი ლავ სთორიები რომლებიც იქ გაარჩიეს…
ის კიდევ სინამდვილეში ამას აკეთებს მარტო იმიტო რო შენ არ დაგაცალოს მოყვე როგორ მოგბეზრდა შენი უფროსი სამსახურში, და არ “ეჩხუბო” ტელევიზორს იმისთვის რო ინფორმაციას ტენდენციურად აშუქებენ…
კაგდატა – არც ერთს ეცალა ტელევიზორთან საჩხუბრად და არც მეორეს ახსოვდა რაზე იჭორავა დაქალთან სალონში, იმიტო რო გაქცევაზე იყო იმ სალონიდან ივენთზე – და არც იმაზე ზრუნავდა კიდე სალონის მერე 5 დღე რო თმები არ დაებანა – იმიტო რო usually იმავე საღამოს გაწეწილი მოდიოდა სახლში… თქვენ რა იფიქრეთ? – ნწუ -გაწეწილი იმიტო რო ვიღაც ისტერიჩკამ თმებით ათრია ჩემს კაცს რატო სტროიშ გლაზკიო “არადა დედასფიცავარ სხვა ბიჭს ვეპრანჭებოდი მთელი საღამო, მაგარი ვიღადავე… აი, უპს, ზედმეტი წამომცდა ხო?” – и улыбка на все лицо
and u like it or not – u fell in love with that popular, gorgeous bitch – not the boring shit beside u right now
კაცებზე ხო ვაფშე არაფერს ვამბობ რო გარეგნობა ჩვენ არ გვაქ რო მართლა “პოლს კი ხვეტავს მარა ისეთი ტაკო აქ ნეტაი მართლა სუ ჩემი პოლი ხვეტოს” – კაცები მთლიანად ის ვართ what we do – ხოდა the less we do – the less we are
ი ალბათ ზანავეს ხო? – აქ უნდა დავამთავრო, უნდა დავტოვო პუბლიკა გემრიელად ჩაფიქრებული, პრობლემის დასმა – ამოწურულია და ა.შ.
მარა ნწუ, კიდე ცოტას ვიწუწუნებ
გგონიათ განტოლების ამოხსნა იმაშია რო იმან კლუბებში იქნიოს ტაკო და იმან იაროს თავის პახოდებში “სვანეთი, ფეხით, 1 კვირა” ?
ნწუ – იმიტო რო პახოდში ის ბიჭებთან ერთად დადის და ტაკოს ის – ტოჟე ბიჭებთან ერთად იქნევს, ვოტ.
მაშინ… მოდი “გავამწვავოთ” – მოდი იმან კლუბებში იქნიოს ტაკო, ამან იაროს პახოდებში და თან ხანდახან გოგოებიც შეაბას ბალანსისთვის! – აპ, ნწუ – იმიტო რო მერე რო შეაბამას მერე ბოლოში ხო არ გაჩერდება “ნე მაგუ, ია ჟინატ”-ო? – მე ეგეთ კაცს არ ვიცნობ გოგოს სდიოს სდიოს და ბოლოს დაზადნოს :დ – მერე გოგოა გატეხილში – მე პროსტა ტაკოს ვიქნევ, ვიჩარჯები – მოვდივარ შენთან, შენ კიდე ნაშებს ტყნავ – რა პონტია, развод, девичая фамилия
აბა ორივე რო კლუბებში ვერ ივლიან – უკვე ვთქვი წინა პოსტში, იმიტო რო ერთ ერთი ყოველთვის აიღებს “ვერხს” – და usually ეს იქნება გოგო და ბიჭი გამწარდება და “აღარ დაევასება კლუბებში სიარული” (არადა single იყოს ვპალნე სიამოვნებით ივლიდა) – ან თუ ბიჭი იღებს ვერხს – გოგო პროსტო საწყლად გამოიყურება რო კლუბში მოდიან წყვილი და მისი კაცი ნაშებს აბამს და თვითონ გოგო კიდე იმდენად არასაინტერესოა (პა რაზნიმ პრიჩინამ) – რო “წაგებაშია” კაცთან შედარებით!
ეტა ვსიო ჩრევატო მოკლედ კიდევ უფრო უარესი საშინელებებით.
been there, done that
რაშია გადაწყვეტა? – მე თეორიული მოსაზრება მაქ რო გადაწყვეტა არის გოგოს მიერ “დროის და ენერგიის” ისეთ სფეროებში ტრანსფორმირებაში რომლებიც არ არის პირდაპირი სექსუალური გამოწვევა პარტნიორისთვის – მე ასეტი გოგო პრავდა ჯერ არ შემხვედრია რო 5 წელი ოჯახური ცხოვრების შემდეგ, როცა 1 კვირა დღე აქვს დასვენება ნაცვლად “გულაობისა” – მოიკიდოს რუგზაკი და წავიდეს “1 დღიანში მანგლისი-რკონი”, ან ტამ ბედნიერი და საკმარისი იყოს ყოველ კვირას შეიკრიბოს ძველ მეგობრებთან ერთად “გრუპაში” და ირეპეტიციოს ვიოლინოზე…
ასევე – სათუოა – ექნება კი ამას ის Unboring ეფექტი? – ან ააქვს რო 31 წლის 2 შვიალიანი ქალის “ქლაბინგს” -ისეთივე ანბორინგ ეფექტი როგორც ქონდა 22 წლის “გამაბრუებელი” ნაშოზის “ფართიების დახურვებს”?
ფაქტია რო კაცების შემთხვევაში “ბავშვად” დარჩენა და გართობის ფორმები რომლებიც 22 წლის ასაკში იყო “fun და საინტერესო” – 40-45 წლამდეც ასეთად რჩება
არ მახსოვს რომელმა ცნობილმა ქალმა თქვა: ან გაქ ყველაფერი – ან ოჯახიო და სანამ ოჯახს შექმნი – დაფიქრდი გიღირს ყველაფრადო?
ადრე ეს ფრაზა ალბათ მხოლოდ ქალებს ეხებოდათ – კაცები “აპრიორი” გულაობდნენ როგროც უნდოდათ, ლიჟბი ქალებს არ გაკარებოდნენ, დღეს, 21-ეში, არც გოგოებს არ უნდათ დიასახლისის მოსაბეზრებელი როლი და არც ქმრის პატრიოტული ერექცია აკმაყოფილებთ და უნდათ რო “სასურველი ნაშები” იყვნენ დიდხანს საკუთარი ქმრებისთვის და უნდათ რო ქორწინებაში ცხოვრების 30 წლის მერე, 3-5 წლის საწყალ შვილიშვილებს არ ეწუწუნონ “რაში დავახარჯე ბაბუაშენს ცხოვრება”-ო… რო გიკვირს – რა უნდა ბებიაჩემს რას მეწუწუნება ჩემთვის ვაშენებდი პასკებს ქვიშაშიო…
ხოდა მოკლედ это все такои пиздец, удачи вам ребята 😀